Edukira joan

Parket

Wikipedia, Entziklopedia askea
Versallesko parketa.

Parketa (frantsesezko parquet hitzatik- paʁkɛ ahoskatua- ekarria) gela edo kidekoetarako zoladura mota da, marrazki geometrikoak osatzen dituzten oholtxoz osatua.[1]

«Versallesko parketa» izeneko karratu diagonal handiak 1684an sortu zituzten parquet de menuiserie («zurezko parketa») izenpean. Solairuen azpiko habeak usteltzeko joera zuen etengabeko garbiketa eskatzen zuen marmolezko zorua ordezteko sortu zuten. 1693an Daniel Cronström arkitekto suediarrak parquets en losange horiek deskribatu zituen parketa losangean, Versaillesen eta Trianon Handian.[2]

Parket-zoruak askotan logeletan eta korridoreetan egoten dira. Baldosa normalak baino hobetzat jotzen dituzte, oinpean beroagoak sentitzen baitira. Hala ere, oinez ibiltzea, xurgagailuarekin garbitzea eta telebista bezalako soinuak xurgatzeko ez dira erabilgarriak, eta horrek arazoak sor ditzake okupazio ugariko etxebizitzetan.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Parket». Euskaltzaindiaren Hiztegia(Noiz kontsultatua: 2024-4-8.)
  2. Fiske Kimball, The Creation of the Rococo 1943, 47. orr.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]