Edukira joan

Perfluorooktanosulfonil fluoruro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Perfluorooktanosulfonil fluoruro
Formula kimikoaC8F18O2S
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
MotaSubstantzia per eta polifluoroalkilatuak
Masa molekularra501,933 Da
Identifikatzaileak
InChlKeyBHFJBHMTEDLICO-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia307-35-7
ChemSpider9019
PubChem9388
Gmelin81538
EC zenbakia206-200-6
ECHA100.005.638
Human Metabolome DatabaseHMDB0246129
UNIIKPV81L86O0
KEGGC18143

Perfluorooktanoikosulfonil fluoruroa (POSF) konposatu organikoa da, C8F18O2S formula duena, organofluoratuen familiakoa eta konposatu per eta polifluoroalkilatuen klasekoa. Likido gardena da[1].

Perfluorooktanosulfonil fluoruroa poluitzaile organiko iraunkorra da eta Stockholmeko Hitzarmenak fabrikatzea eta erabiltzea debekatu zuen 2009n hainbat salbuespenekin PFOSrekin batera. 2019an, PFOSren kasuan legez, salbuespenak kasu hauetara mugatu ziren: Atta . and Acromyrmex generoetako inurrientzako beita-tranpen osagai moduan, metal-xaflak egiteko baldintza berezietan eta erregai likidoen suteak itzaltzeko[2].

POSF eta bere klaseko konposatuak Simons-en fluorazio elektrokimikoaren bidez prestatzen dira[3].

POSFak erabilera zabala izan du bere ezaugarriak medio: surfaktante izatea eta ura, olioa eta koipeak uxatzeko gaitasuna.

POSFa aurki daiteke PFOS aurki daitekeen moduko produktuetan: osagai elektriko eta elektronikoetan, sua itzaltzeko aparretan, fotografian, fluido hidraulikoetan, paperean, larruan eta ehunetan[2].

POSF erraz PFOSera degradatzen da ingurunean[4]. PFOS konposatu iraunkorra, biometagarria eta toxikoa da. PFOS-kontzentrazio adierazgarrika topatu dira Artikoko hartz zurian eta foketan eta baso tropikaletako hegazti eta arrainetan.

Gizakien kasuan PFOS gibel-, giltzurrun- eta , tiroide-arazoak eragiten ditu: Halaber, kantzerigenoa dela susmoa dago[2].

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) PubChem. «Perfluorooctanesulfonyl fluoride» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2024-10-22).
  2. a b c perfluorooctane sulfonyl fluoride. .
  3. Siegemund, G et als.. (1999). . Fluorine Compounds, Organic. Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 7th ed. John Wiley & Sons.
  4. (Ingelesez) Houde, Magali; Martin, Jonathan W.; Letcher, Robert J.; Solomon, Keith R.; Muir, Derek C. G.. (2006-06-01). «Biological Monitoring of Polyfluoroalkyl Substances: A Review» Environmental Science & Technology 40 (11): 3463–3473.  doi:10.1021/es052580b. ISSN 0013-936X. (Noiz kontsultatua: 2024-10-22).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]