Tiazol
| Tiazol | |
|---|---|
 | |
| Formula kimikoa | C3H3NS |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| MolView | 3D eredua |
| Konposizioa | Nitrogeno, sufre eta karbono |
| Mota | 1,3-thiazole (en)  |
| Ezaugarriak | |
| Fusio-puntua | −33 °C |
| Masa molekularra | 84,999 Da |
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | FZWLAAWBMGSTSO-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 288-47-1 |
| ChemSpider | 8899 |
| PubChem | 9256 |
| Reaxys | 103852 |
| Gmelin | 43732 |
| ChEBI | 2172 |
| ChEMBL | CHEMBL15605 |
| EC zenbakia | 206-021-3 |
| ECHA | 100.005.475 |
| Human Metabolome Database | HMDB0029713 |
| UNII | 320RCW8PEF |
| PDB Ligand | LOM |
Tiazol, edo 1,3-tiazol, (C3H3NS) konposatu heteroziklikoa da. Isurkari koloregabea edo horixka da; pisu espezifikoa 1,18 g/cm3 du eta 116,8 °C-tan irakiten du. Alkoholetan eta eterretan ongi urtzen da, baina uretan nekez. Piridinaren antzeko usaina du. Onddo hilkariak, kolore emaileak eta sintesi bidez lortzeko erabiltzen da.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2013-12-29 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
|
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |