Tiazol
| Tiazol | |
|---|---|
 |
 |
 |
 |
|
1,3-Tiazol
|
|
| Identifikadoreak | |
| CAS zenbakia | 288-47-1  |
| PubChem | 9256 |
| ChemSpider | 8899 |
| UNII | 320RCW8PEF |
| ChEBI | CHEBI:43732 |
| ChEMBL | CHEMBL15605 |
|
|
|
|
| Propietateak | |
| Formula molekularra | C3H3NS |
| Masa molarra | 85.13 g mol−1 |
| Irakite-puntua |
116-118 °C |
| Azidotasuna (pKa) | 2.5 (edo azido konposatua) [1] |
| Kontrakoa esaten ez bada, emandako datuak baldintza normaletan (25 °C, 100 kPa) hartuak dira. | |
| Erreferentziak | |
Tiazol, edo 1,3-tiazol, (C3H3NS) konposatu heteroziklikoa da. Isurkari koloregabea edo horixka da; pisu espezifikoa 1,18 g/cm3 du eta 116,8 °C-tan irakiten du. Alkoholetan eta eterretan ongi urtzen da, baina uretan nekez. Piridinaren antzeko usaina du. Onddo hilkariak, kolore emaileak eta sintesi bidez lortzeko erabiltzen da.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2013-12-29 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ Zoltewicz, J. A.; Deady, L. W. (1978), «Quaternization of Heteroaromatic Compounds. Quantitative Aspects», Advances in Heterocyclic Chemistry, Advances in Heterocyclic Chemistry 22: 71–121, doi:, ISBN 9780120206223.
 |
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
