Tudancako etxetzarra

Koordenatuak: 43°09′10″N 4°22′22″W / 43.152837°N 4.372843°W / 43.152837; -4.372843
Wikipedia, Entziklopedia askea
Tudancako etxetzarra
Kokapena
Estatu burujabe Espainia
Autonomia Kantabria
Municipality of CantabriaTudanca
Koordenatuak43°09′10″N 4°22′22″W / 43.152837°N 4.372843°W / 43.152837; -4.372843
Map
Kaperaren erretaula.

Tudancako Etxea (gaztelaniaz: Casona de Tudanca) Tudancan (Kantabria) dagoen museo-liburutegia da. Eraikin hau José María de Cossioren ohiko etxebizitza izan zen 1977an hil zen arte. Eraikin konplexua da: pasabide gaineko dorrea, kapera eta etxebizitzarako etxea ditu; beheko solairuan ukuilua du, egitura konplexu batean integratuta.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eraikina 1752an ireki zen. Etxea Pascual Fernández de Linares aberatsena zen; Fernández indiano bat zen, Perun aberatutakoa.[1]

XX. mendean zehar Cossio idazlea bizi izan zen etxean. Haren lagunak ziren idazle eta politikari askok bisitatu zuten etxea, bertan denboraldiak ematen zituztelako eta egonaldiei buruz idazten zutelako. Horrela, Rafael Albertik 1957an La arboleda perdida idatzi zuen eta bertan José María de Cossiorekin egon zen denbora azaldu zuen. Jose Mariaren aitonak, Juan Manuel de la Cuestak, ere pertsona ezagunak gonbidatu zituen etxera, besteak beste, Miguel Unamuno, Carlos Gardel, José del Río Sainz, Gerardo Diego, Francisco Giner de los Ríos eta Gregorio Marañón.

1975eko maiatzean, José María de Cossío Santanderko Diputazio probintzialarekin akordio batera iritsi zen, bere etxea, atxikitako finkak eta jabetza guztiak biziarteko pentsio baten truke lagatzeko. Bi urte geroago, idazlea hil egin zen, eta etxearen jabetza Aldundiaren mende geratu zen. 1983an, etxea dagoen herria, Tudanca, Kantabriako Interes Kulturaleko Ondasun izendatu zuten, Multzo Historikoaren kategorian.[2]

Etxeak Espainiako bibliografia-bilduma oso garrantzitsua du, batez ere XIX. eta XX. mendeetakoak.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]