Txartel grafiko

Wikipedia, Entziklopedia askea
EGA Paradise BUS ISA.

Txartel grafikoa oinarrizko-xafla batean konektatzen den barruko osagaia da. Bere helburu nagusia monitoreari azaldu behar diren datuak zuzen bidaltzea da. Txartel mota asko daude: Hercules, CGA, EGA, VGA...) baina gaur egun Super VGA dira erabilienak. Txartelek ere memoria bat dute, eta zenbat eta handiagoa izan memoria hori hobeagoak izango dira grafikoak eta koloreak. Komenigarria da 1Mb-koak baino handiagoak izatea.

Grafiko dedikatuak eta grafiko integratuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bideo-txartelen alternatiba gisa, bideoaren hardwarea plaka ama edo prozesatze unitate zentralean sar daiteke. Bi ikuspegiak grafiko integratu gisa uler daitezke. Plaka integratutako ia ordenagailu grafiko guztiek txiparen funtzionalitatea desgaitu dezakete BIOSean, eta PCI edo PCI Express (PCI-E) sarrera izan dezakete, grafiko integratuen ordez errendimendu handiko txartela gehitzeko. Grafiko integratuak desgaitzeko gaitasunak batzuetan osagai grafikoak huts egin duen ama plaka erabiltzea ere baimentzen du. Batzuetan bi grafiko mota (dedikatuak eta integratuak) aldi berean erabil daitezke funtzio desberdinetarako. Grafiko integratuen abantaila nagusiak kostua, trinkotasuna, sinpletasuna eta energia kontsumo txikia dira. Grafiko integratuen errendimendu desabantaila da CPU baliabideak erabiltzen dituztela. Txartel grafiko batek bere RAM propioa, hozte sistema propioa eta erregulatzaile elektriko dedikatuak ditu, bideo irudiak prozesatzeko bereziki diseinatutako osagai guztiekin. Grafiko dedikatuetara eguneratzeak sistemaren PUZ eta RAM-en lanak askatzen ditu, beraz, grafikoen prozesamendua azkarragoa izateaz gain, ordenagailuaren errendimendu orokorra ere hobetu liteke.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.