Txikipedia:Ezpata-plantain

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ezpata-plantaina (Plantago lanceolata) plantain, zainbelar edo arpin barietatea belarkara bizikorra da; eta hostoiraunkorrekoa. Zain-belar izenaz ere ezagutzen da. Loreak buruxkan bilduak eta oso txorten-luzeak izaten ditu. Europan eta Asian dago batez ere zabaldua. Euskal Herrian badaude, batez ere belardietan eta landu gabeko soroetan.

Plantaginaceae familian, 2.000 espezie ezagutzen dira, 90 generotan banatuta.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Neurria: Landare belarkara bizia da, zurtoin adarkaturik gabea, eta 30-50 cm-ko altuerara iristen diren lore-zurtoinak dira.
  • Kolorea: Kolore horiko errailatxoak ditu eta hostoak berdeak dira.
  • Loreak: Loreak txikiak dira, kolore marroi argia dute eta hermafroditak dira. Loreak hostoak baino altuagoak dira; 5 cm-rainoko luzera izan dezakete. Udaberrian eta udan loratzen dira.
  • Hostoak: Hostoiraunkorrekoak dira, hau da, urte osoan zehar ditu hostoak. Ezpata plantaiaren hostoak 30 cm-ko luzera izan dezake eta forma hortzdunak dira. Erroseta bat osatuz antolatzen dira hostoak.

Bizi-baldintzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gehienetan leku hezeetan bizi dira, baina mendi gailurretan eta itsas barrenean ere aurkitu daitezke.

Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Loreak haizeak polinizatzen ditu

Bitxikeriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Landare hau katarroak, bronkitisa eta asma tratatzeko erabiltzen da. Eztarrian anginak arintzen ditu, baita konjuntibitisa ere.