Antzinako Erromako erlijioa eta Erromatar mitologia

Ezaugarriak
Sexua	Gizonezkoa
Ikonografia	makila, Giltza eta Hirurehun eta hirurogeita bosta
Familia
Aita	Saturno eta Caelus
Ama	Entoria eta Hekate
Ezkontideak	Juturna eta Venilia
Seme-alabak	Canens eta Fontus
Anai-arrebak	Hymnus, Felix eta Faustus

Jano erromatar mitologiako jainko bat da. Ateen, hasieren eta amaieren jainko izan zen. Bi aurpegiko irudia du: bata aurrera begira eta bestea atzera begira dagoena. Janok urtarrilari izena ematen dio, bere aurpegietako bat abendura begira dagoelako eta kontrakoa urtarrilera. Bera irudikatzeko ikurrak giltza, atea eta hasiera dira.

Jatorria

Janoren jatorria ez dago argi baina Erromako jainkoen artean zaharrenetakoa da. Jano izenaren esanahia ere ez  da argia eta antzinako erromatarrek ere ez dakite nondik datorren.

Tradizioak

Bere izen ohikoetariko bat “Quirio” izan zen baina beste izen batzuk ere eman zizkioten, adibidez: Geminum ( bi aurpegi zituelako), Patrem (Aita da), Junonium…

Jano eta egutegia

Jainko honi eskaintzen zizkioten Erroman urteko lehen eguna eta hilabete, janok iragana eta etorkisuna aldi berean ikusteko gaitasuna zuen.