Villeneuve-lès-Maguelone

Koordenatuak: 43°31′56″N 3°51′39″E / 43.5322°N 3.8608°E / 43.5322; 3.8608
Wikipedia, Entziklopedia askea
Villeneuve-lès-Maguelone
Frantziako udalerria
Administrazioa
Estatu burujabe Frantzia
Frantziaren banaketa administratiboa Metropolitar Frantzia
Eskualdea Okzitania
Departamendua Hérault
AlkateaVéronique Negret (en) Itzuli
Izen ofizialaVilleneuve-lès-Maguelone
Villeneuve-lès-Maguelonne
Posta kodea34750
Geografia
Koordenatuak43°31′56″N 3°51′39″E / 43.5322°N 3.8608°E / 43.5322; 3.8608
Map
Azalera22.7 km²
Altuera8 m
MugakideakFabrègues, Frontignan, Lattes, Mireval, Palavas-les-Flots, Saint-Jean-de-Védas eta Vic-la-Gardiole
Demografia
Biztanleria10.405 (2021eko urtarrilaren 1a)
−58 (2020)
alt_left 4.820 (%46,3) (%49,9) 5.192 alt_right
Dentsitatea458,37 bizt/km²
Informazio gehigarria
Ordu eremuaUTC+01:00 eta UTC+02:00
villeneuvelesmaguelone.fr

Vilanòva de Magalona (okzitanieraz; frantsesez eta ofizialki: Villeneuve-lès-Maguelone) Okzitaniako udalerri bat da. Administratiboki Frantziako Hérault departamenduan dago, Okzitania eskualdean. 2013an 8627 biztanle zituen.

Montpellieretik 8 km-tara dago kokatuta, Mediterraneoaren kostaldean.

Demografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Biztanleria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007an Vilanòva de Magalona udalerrian erroldatutako biztanleak 8.627 ziren. Familiak 3.082 ziren, horien artean 755 pertsona bakarrekoak ziren (285 bakarrik bizi ziren gizonak eta 470 bakarrik bizi ziren emakumeak), 809 seme-alabarik gabeko familiak ziren, 1.121 seme-alabak dituzten bikoteak ziren eta 397 seme-alabak dituzten guraso-bakarreko familiak ziren.

Biztanleriak, denboran, ondorengo grafikoan ageri den bilakaera izan du:[1]

Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.

Ikus jatorrizko Wikidatako eskaera eta iturriak.


Etxebizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007an 3.441 etxebizitza zeuden, 3.132 familiaren etxebizitza nagusia ziren, 172 bigarren erresidentzia ziren eta 137 hutsik zeuden. 2.678 etxeak ziren eta 716 apartamentuak ziren. 3.132 etxebizitza nagusietatik 2.110 bere jabearen bizilekua ziren, 905 alokairuan okupaturik zeuden eta 116 doan lagata zeuden; 82 etxek gela bat zuten, 246 etxek bi zituzten, 642 etxek hiru zituzten, 1.056 etxek lau zituzten eta 1.105 etxek bost zituzten. 2.327 etxek euren parking plaza propioa zuten azpian. 1.434 etxetan ibilgailu bat zegoen eta 1.438 etxetan bat baino gehiago zituzten.[2]

Biztanleria-piramidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009an sexu eta adinaren araberako biztanleria-piramidea hau zen:

Vilanòva de Magalona udalerriko biztanleria-piramidea 2009an [3].
GizonakAdinakEmakumeak
95 +
90-94
12 
85-89
24 
32 
80-84
44 
100 
75-79
104 
88 
70-74
76 
172 
65-69
140 
116 
60-64
144 
156 
55-59
188 
288 
50-54
240 
284 
45-49
220 
332 
40-44
312 
376 
35-39
316 
388 
30-34
276 
368 
25-29
204 
280 
20-24
176 
276 
15-19
236 
208 
10-14
276 
232 
5-9
216 
184 
0tik 4ra
208 

Ekonomia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007an lan egiteko adina zuten pertsonak 5.928 ziren, horien artean 3.804 aktiboak ziren eta 2.124 inaktiboak ziren. 3.804 pertsona aktiboetatik 3.371 lanean zeuden (1.744 gizon eta 1.627 emakume) eta 433 langabezian zeuden (216 gizon eta 217 emakume). 2.124 pertsona inaktiboetatik 503 erretiraturik zeuden, 480 ikasten zeuden eta 1.141 "bestelako inaktibo" gisa sailkaturik zeuden.[4]

Diru sarrerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009an Vilanòva de Magalona udalerrian 3.139 unitate fiskal zeuden, 8.015 pertsonek osaturik. Pertsona bakoitzeko diru-sarrera fiskalaren mediana urteko 18.639 euro zen.[5]

Ekonomia jarduerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007an zeuden 403 komertzioetatik, 1 erauzte enpresa zen, 8 janari enpresak ziren, 1 garraiorako elementuen fabrikazioko enpresa zen, 14 bestelako produktu industrialen fabrikazioko enpresak ziren, 85 eraikuntza enpresak ziren, 76 ibilgailuen saltze eta konpontze enpresak ziren, 17 garraio enpresak ziren, 20 ostalaritza eta jatetxe enpresak ziren, 5 informazio eta komunikazio enpresak ziren, 8 finantziazio enpresak ziren, 14 higiezinen enpresak ziren, 58 zerbitzu enpresak ziren, 68 administrazio publikoko enpresak ziren eta 28 «beste zerbitzu jarduera batzuk» multzoan sailkatutako enpresak ziren.[6]

2009an zeuden norbanakoentzako 115 zerbitzu publikoetatik, 1 jendarmeria zen, 1 posta bulegoa, 3 banku bulegoak, 7 ibilgailuen konpontzeko eta nekazaritza tresnetako lantokiak, 1 ibilgailuen ikuskaritza teknikoko lekua, 2 autoeskolak, 17 igeltseroak, 18 margolariak, 6 zurginak, 13 iturginak, 11 argiketariak, 1 eraikuntza enpresa, 7 ile apaindegiak, 1 albaitaria, 12 jatetxeak, 8 higiezinen agentziak, 1 tintoreria eta 5 apaindegiak.[7]

2009an zeuden 20 establezimendu komertzialetatik, 1 120 m2 baino gehiagoko denda zen, 1 120 m2 baino gutxiagoko denda zen, 7 okindegiak, 4 harategiak, 1 arraindegi zen, 2 liburu dendak, 2 lurrin-dendak eta 2 lore-dendak ziren.[8]

2000. urtean Vilalòva de Magalona udalerrian 43 nekazaritza-ustiategi zeuden, 210 hektarea erabiltzen.[9]

Hezkuntza eta osasun ekipamenduak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009an zeuden 2 osasun-ekipamenduak botika ziren.

2009an 2 haur-eskola eta 2 lehen-hezkuntzako eskola zegoen. Vilanòva de Magalona udalerrian Bigarren Hezkuntzako ikastetxe bat zegoen 600 ikaslekin.

Gertuen dauden herriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Diagrama honek gertuen dauden herriak erakusten ditu.

Herri batzuen distantzia eta kokapen erlatiboa
Herri batzuen distantzia eta kokapen erlatiboa
Villeneuve-lès-MagueloneVilleneuve-lès-Maguelone
Població amb 16635 habitants (2000)Lattes (5,2 km)
Població amb 3151 habitants (2000)Mireval (5,6 km)
Població amb 2708 habitants (2000)Lavérune (7,5 km)
Població amb 6180 habitants (2000)Fabrègues (7,5 km)

Zapalkuntza linguistikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herriko Etxeak udalerriaren okzitanierazko izena erakusten duten errotuluak jarri zituen sarreretan. 2010ean Montpelhièrreko epaitegi administratiboak erretiratzeko agindu zion sententzia batean, frantsesa "Errepublikaren hizkuntza" dela eta gidarien artean "konfusioa eragin" dezakeela argudiatuz[10]. Okzitanieraren aldekoek sententzia salatu zuten[11].

Argazki galeria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]