Xake (xakea)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Chess zhor 26.png
Chess zver 26.png
a8 b8 c8 d8 e8 f8 g8 h8
a7 b7 c7 d7 e7 f7 g7 h7
a6 b6 c6 d6 e6 f6 g6 h6
a5 b5 c5 d5 e5 f5 g5 h5
a4 b4 c4 d4 e4 f4 g4 h4
a3 b3 c3 d3 e3 f3 g3 h3
a2 b2 c2 d2 e2 f2 g2 h2
a1 b1 c1 d1 e1 f1 g1 h1
Chess zver 26.png
Chess zhor 26.png
Errege zuria xake bikoitzean. Zalduna d5-etik mugitu da.

Xakea[1] xake-jokoko egoera da, erregeetako bat erasopean eta babesik gabe aurkitzean, partida amaiarazten duena.[2] Hitzak persierazko jatorria du: shāh = "errege". Gurera arabieraren bidez ailegatu zen.

Mehatxua amaitzeko hiru taktika daude:

  • pieza erasotzailea harrapatu.
  • piezaren eta erregearen artean pieza bat jarri (pieza erasotzailea zaldia bada, ezinezkoa).
  • Erregea pieza erasotzailea harrapatu gabe mehatxatuta ez dagoen lauki batera mugitzea. Horrela, jokaldi baliogabea izango litzateke.

Hiru aukera horietako bat ere egin ezin bada, xake matea izango da, eta partida jokalariaren garaipenarekin amaituko da.

Ageriko jokaldi batek xake bikoitza eragiten du, hau da, xakea egiten duen aldeak pieza bat mugitzean, xakea emateaz gain, beste pieza batek ere xake ere egiten du.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. xakea.org
  2. Euskaltzaindia. Xake. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]