Ehiza xehe

Wikipedia, Entziklopedia askea

Ehiza xehea aire liberan praktikatzen den kirolarik ezagunena da. Azkeneko urte hauetan, ehiza xeheko lizentziak gora egin dute. Ehiza mota hau, kirol bat izateaz gain, negozio oso ona da. Izan ere, mundu osoko ehiztariek eskopeta, errifle, munizio, talde, zakur eta joan-etorrietan inbertitzen dute. Horregatik esan daiteke, ehiztariei garestiagoa ateratzen zaiela harrapatutako animali basatia, merkatuan erostea baino.

Ehiza xehea oinez praktikatzen da, zakur baten laguntzaz.Txakur horiek erakusgarriak izan daitezke, hala nola Pointer, Setter edo Alemaniako brakoa; arrastoa dute, untxariak bezala; atzetik dabiltzanak, leberleak bezala; jasotzaileak, spaniel-ak edo podenkoak; edo kobratzaileak, hala nola Labrador retriever eta Golden retriever. Hala ere, ehiza xehea harrapatutako animaliarengatik eta ez ehizatzeko moduarengatik ezagutzen da. Ehiza xehean animali txikiak harrapatzen dira:untxia, erbia, galeperra, usapalak eta usoak, eper gorria, birigarroa, faisaia eta uretako zenbait hegazti. etab.

Modalitateak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ehiza Xeheko mota nagusiak:

  • Oinez
  • Txakurrarekin
  • Zain
  • Erreklamoarekin

Paseko ehiza usoen, usapalen, birigarroen eta uretako hegaztien gainean egiten da batez ere. Bertan, ehiztariak ezkutuan eta kamuflatuta egoten dira espezie horiek beren elikadura- eta edari-eremuetara (ibaiak, errekak, lakuak, etab.) modu naturalean hegan egiten duten lekuetan. ), edo etzalekuak ilunabarrean praktikatzen da.


Itxaroteko edo aguardorako ehiza deitzen zaion modalitateak ibai, aintzira eta lakuetako ertz lohitsuak izaten ditu agertoki gisa, non hegaztiak, batez ere ahateak, elikagai bila edo migrazioetan agertzen baitira. Han, ehiztaria, kanaberen eta hostajearen artean makurtuta edo ezkutatuta, zain dago.' Beste batzuetan hegaztiaren ertza imitatzen du (apeu) hura erakartzeko.


Ehizaldian, ehiztariek , estrategikoki jokatuta, tiro egiten diete animaliei, zakurrek edo uxatzaileek altxatu eta jazartzen baitituzte.


Erakargarritasun bidezko ehiza, Jaengo eta inguruko beste leku batzuetako kukoa ere esaten zaiona, zelaiko zorua baino altuxeagoa den eremu batean, eper ar bat ipiniz egin ohi da, kaiolan sartuta, erakargarri gisa, araldian espezie bereko arrak eta emeak erakar ditzan. Lehenengoekin, kaiola barruan dagoen arrak lurra menderatzeko borroka egingo du. Ehiztariak espezieari buruz dakienaren (ohiturak, kantua, jokabideak, etab.) araberakoa izango da amaiera. Ehiztaria kaiola kamuflatutik hamabost edo hogei metrora egoten da ehizaleku batean.