Esther Phillips
| Esther Phillips | |
|---|---|
 Merkataritza. Esther Phillipsen "Emakume batek gizon bat maite duenean" lanaren iragarkia, 1966.05.14  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Galveston, 1935eko abenduaren 23a |
| Herrialdea |  Ameriketako Estatu Batuak |
| Bizilekua | Colegio Escolapias Calasanz (en)  |
| Heriotza | Carson (Kalifornia), 1984ko abuztuaren 7a (48 urte) |
| Hobiratze lekua | Forest Lawn Memorial Park (en) |
| Heriotza modua | berezko heriotza: gibeleko gutxiegitasuna giltzurruneko gutxiegitasuna |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | ingelesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | abeslaria eta jazz musikaria |
| Genero artistikoa | rhythm and bluesa jazza |
| Musika instrumentua | ahotsa pianoa |
| Diskoetxea | CTI Records (en) Atlantic Records Columbia Records Mercury Records (en) |
            | |
Esther Phillips, hasieran Esther Little, jaiotzez Esther Mae Jonesek (Galveston, AEB, 1935eko abenduaren 23a - Torrance, AEB, 1984ko abuztuaren 7a) estatubatuar R&B abeslaria izan zen. Kantari moldakorra zen, eta pop, country, jazz, blues eta soul abestiak ere interpretatu zituen.[1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gurasoak banandu egin ziren neska nerabe bat zenean, eta aitaren (Houston) eta amaren (Vatts inguruan, Los Angelesen) artean banatu zuten denbora. Elizan kantatzera eraman zuten, eta herriko blues-klub batean talentu-lehiaketa batean ez zuen parte hartu nahi, baina ahizpak behin eta berriz ekinda, parte hartu zuen. 14 urte zituela, 1949ko talentu amateurraren lehiaketa irabazi zuen Barrelhouse Club-en, Johnny Otis piano-jole, bateria -jole, abeslari, zuzendari, eta blues eta rhythm and blues enpresariaren jabetzakoa. Otis harritu eta berarekin Modern Records zigilurako grabatu baitzuen, eta bere The California Rhythm and Blues Caravan traveling revue delakoan sartu zuen, 'Little Esther' izenarekin. Geroago, Phillips abizena hartu zuen, gas-estazio bateko kartel batek inspiratua, antza.[2]
Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hasierako ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere lehen disko arrakastatsua "Double Crossing Blues" izan zen, Johnny Otis Quintette eta Robins ahots-taldearekin. Savoy Records-ek argitaratu zuen 1950ean, eta 1. postua lortu zuen Billboard R&B chart-en. Zenbait disko arrakastatsu egin zituen Saboyrentzat Johnny Otis Orchestrarekin, besteak beste, "Mistrusting Blues" (Mel Walkerrekin duoan) eta "Cupido Boogie", eta horiek ere urte horretako 1. postura iritsi ziren. Beste lau gai sartu ziren Top 10ean, urte berean: "Misery" (9. postua), "Deceivin' Blues" (4. postua), "lWedding Boogie" (6. postua) eta "Far Away Blues" (6. postua). Genero guztietako emakume artista gutxik izan zuten halako arrakasta lehen urtean.
Phillipsek Otis eta Savoy zigilua utzi zituen 50eko hamarkadaren amaieran, eta Federal Records-ekin sinatu zuen. Baina hit-ak hasi bezain laster gelditu ziren. Hogeita hamar gai baino gehiago grabatu zituen Federalentzat, baina bakarra, "Ring-a-Ding-Doo", iritsi zen zerrendetara, eta 8. postua lortu zuen 1952an. Otisekin ez lan egitea haren arazoaren zati bat zen; beste zatia heroinarekiko mendekotasuna areagotzea zen, hamarkadaren erdialdean jada mendekotasuna zuen eta.[3] 1954ko Gabon Egunean, Houstonen lanean ari zirela, Johnny Acek tiro bat (nahi gabe) eman zionean, Pillips gela berean egoteak, ustez, ez zion lagundu kontu horretan.
1954an, Houstonera itzuli zen, aitarekin bizitzera eta indarrak berreskuratzera. Diru faltan, Hego osoko gaueko klub txikietan lan egin zuen, Lexingtoneko (Kentucky) ospitaleko aldizkako egonaldien ondorioz, bere mendekotasuna tratatzeko. 1962an, Kenny Rogersek Houstoneko klub batean kantatzen aurkitu zuen, eta anaiak zuen Lenox Records diskoetxearekin kontratua lortzen lagundu zion.
Itzulera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Azkenean, Phillips 1962an dezente errekuperatuta zegoen lanari ekiteko. Esther Phillips izena hartu zuen Little Estherren ordez, eta "Release Me" country gaia grabatu zuen Bob Gans ekoizlearekin. Lehen postua lortu zuen R&B chartean eta 8.postua Billboard Hot 100ean. Lenox-ekin R&B postu txikiagoko zenbait egin ondoren, Atlantic Records-ek kontratatu zuen. Beatles taldearen "And I Love Him" ia R&B-ra iritsi zen, 1965ean Top 10era, eta, ondoren, Erresuma Batura joan zen nazioarteko lehen ikuskizunetarako.[4]
60ko hamarkadan beste arrakasta batzuk izan zituen Atlanticentzat, hala nola Jimmy Radcliffe-ren "Try Me" (YouTube-ren bideoa), King Curtisen saxo bakar batekin. Heroinarekiko mendekotasunak okerrera egin zuen, eta errehabilitazio-zentro batean erregistratu zen. Han ezagutu zuen Sam Fletcher kantaria. Tratamendua egiten ari zela, Rouletterentzako zenbait gai grabatu zituen 1969an, gehienak Lelan Rogers-ek ekoitziak. Los Angelesera itzuli eta Atlantic-ekin sinatu zuen berriro. Fletcher-ekiko adiskidetasunak Freddie Jett Pied Piper Club-en jarduteko konpromisoa eman zion, 1969an, Burnin albuma ekoitzi baitzuen. Johnny Otis Show-ekin ere aritu zen Montereyko Jazzaldian, 1970ean.
70eko hamarkada[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1950eko hamarkadaren ondorengo arrakastarik handienetako bat Kudu Recordsentzako From a Whisper to a Scream, lehen albuma izan zen, 1972an. Gil Scott-Heronek drogen erabilerari buruz idatzitako "Home Is Where the Hatred Is" hasierako gaia Grammy Sarirako izendatu zuten. Aretha Franklinek irabazi zuen, baina Franklinek garaikurra eman zion, berak irabazi behar zuela esanez.[5]
.jpg)
1975ean, Dinah Washingtonen "What a Diff'rence a Day Makes" gaiaren eguneratze bat argitaratu zuen, "Release Me" egin zuenetik arrakasta handiena izan zuena. Estatu Batuetan Top 20 lortu zuen eta UK Singles Charten .[6] 1975eko azaroaren 8an, Candice Bergenek aurkeztutako NBC Saturday Nighteko (geroago Saturday Night Live) atal batean abestu zuen. Izen bereko albuma izan zen salmenta-arrakastarik handiena: Joe Beck moldatzailea gitarran, Michael Brecker saxo tenorrean, David Sanborn saxo altuan, Randy Brecker tronpetan, Steve Khan gitarran eta Don Grolnick teklatuetan.
70eko hamarkadan eta 80ko hamarkadaren hasieran grabatzen eta jarduten jarraitu zuen, eta zazpi album osatu zituen Kudurekin eta lau Mercury Records-ekin (1977an sinatu zuen). A Way To Say Goodbye azken albumaren grabazioa hil baino bi hilabete lehenago amaitu zuen, eta 1986an kaleratu zuen Muse zigilu txikiak.
Heriotza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Phillips UCLA Medical Center-en hil zen, Carsonen (Kalifornia), 1984an, drogen abusuak eragindako giltzurruneko eta gibeleko gutxiegitasuna zela eta.[7] Johnny Otisek egin zituen hiletak. Comptoneko Lincoln Memorial Parkeko hilobi pobre batean lurperatu zuten, eta 1985ean Forest Lawn Memorial Park-en berlurperatu zuten, Hollywood Hillsen, Los Angelesen.[8] Brontzezko plaka batek bere karrerako lorpenak gogorarazten ditu eta Bibliako pasarte bat aipatzen du: "Aitaren etxean jende asko bizi da" (Juan 14:2).
Discografía[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Urtea |
Izenburua | Diskoetxea |
|---|---|---|
| 1963 | Release Me | Lenox |
| 1965 | And I Love Him! | Atlantic |
| 1966 | Esther Phillips Sings | |
| The Country Side of Esther | ||
| 1970 | Live at Freddie Jett's Pied Piper | |
| Burnin' (Live) | ||
| 1972 | From a Whisper to a Scream | Kudu/CTI |
| Alone Again (Naturally) | Kudu/CTI | |
| 1974 | Black-Eyed Blues | |
| 1975 | Performance | |
| Esther Phillips and Joe Beck | ||
| What a Diff'rence a Day Makes | Kudu/CTI | |
| 1976* | Capricorn Princess | Kudu/CTI |
| Confessin' the Blues* | Atlantic* (1966, 1970) | |
| For All We Know | Kudu/CTI | |
| 1977 | You've Come a Long Way, Baby | Mercury |
| 1978 | All About Esther | |
| 1979 | Here's Esther, Are You Ready | |
| 1981 | Good Black Is Hard to Crack | |
| 1986 | A Way to Say Goodbye | Muse |
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Santelli, Robert (2001).
- ↑ Freeland, David (2001).
- ↑ Larkin, Colin (1995).
- ↑ McCartney, Paul; Lennon, John; Harrison, George; Starr, Ringo (2000).
- ↑ O'Neal, Jim; van Singel, Amy (eds.) (2002).
- ↑ Larkin, Colin.
- ↑ "Blues Singer Esther Phillips Dead at 48", Baltimore Afro-American, August 4, 1984.
- ↑ "Esther Phillips' Remains Reinterred At Forest Lawn", Jet, September 2, 1985.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Esther Pillips I'never found a Man (klip 1973)
- Esther Pillipsen hainbat abesti
- Esther Phillips, Discogs
- Esther Phillips, AllMusic
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q283069
Multimedia: Esther Phillips / Q283069