Grignarden erreakzio

Wikipedia, Entziklopedia askea

Grignarden erreakzioa errekzio kimiko organometalikoa da zeinetan alkil-, alil-, binil- edo aril-magnesio haluroak (Grignarden erreaktiboa) eransten zaizkio aldehido edo zetona baten karbonilo taldeari[1]. Erreakzioa hau oso inportantea da sintesi organikoan karbono-karbono loturak eratzen dituelako. Haluro organikoek magnesioarekin duten erreakzioa ez da Grignarden erreakzio bat, baina Grignarden erreaktiboak hornitzen ditu.

François Auguste Victor Grignard kimikari frantsesak aurkitu zituen Grignarden erreaktiboak zein erreakzioa. 1912an Kimikako Nobel saria jaso zuen horregatik.

Erreakziobidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Magnesioarekin estekatutako karbonoak nukleozale gisa jokatzen du eta eraso egiten dio karbonilo taldearen lotura polarraren karbono elektroizaleri. Trantsizio-egoera sei kideko eraztuna izaten da[2].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Mestres i Quadreny, Ramon. (1980). Kimika organikoa: konposatu organikoen errekazioak eta egitura. UEU, 172-174 or..
  2. ↑ (Ingelesez) Maruyama, Kazuhiro; Katagiri, Toshimasa. (1989). «Mechanism of the Grignard reaction» Journal of Physical Organic Chemistry 2 (3): 205–213.  doi:10.1002/poc.610020303. ISSN 1099-1395. (Noiz kontsultatua: 2021-03-06).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Grignarden_erreakzio&oldid=8747243"(e)tik eskuratuta