Ignacio Andía y Varela
| Ignacio Andía y Varela | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Ignacio Andía y Varela |
| Jaiotza | Santiago, 1757ko otsailaren 2a |
| Herrialdea |  Txile |
| Heriotza | Santiago, 1822ko abuztuaren 13a (65 urte) |
| Familia | |
| Aita | José Andia |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Real Universidad de San Felipe (en)  |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | eskultorea |
Ignacio Andía y Varela Díaz (Santiago, Txile ; 1757ko otsailaren 2a – 1822ko abuztuaren 13a) txiletar eskultorea, marrazkilaria eta margolaria izan zen.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Familia aberats batean jaio zen, José Ramón de Andía y Varela Zamorategui euskaldunaren eta Francisca de Regis Durán txiletarraren semea. Azul de los Jesuitas ikastetxean egin zituen lehen ikasketak eta gero San Felipe Errege Unibertsitatean teologia ikasi zuen. Bizitza monastikoa egin nahi zuen, eta horregatik 1776an 19 urte zituela ordenantza txikiak jaso zituen. Jorge Ambrosi margolari jesuitaren irakaspenak jaso zituen, geroago erlijio-ikasketak utzi eta administrazio-karreran hasi zen lau kapitain nagusiren idazkari gisa.
Josefa Fernández Rebolledo Pandorekin ezkondu zen eta harekin 18 seme-alaba izan zituen. Josefa Joaquín Toesca arkitektoaren emaztearen arreba zen. 1778an Ambrosio O'Higgins gobernadorearen zerbitzura egon zen, kaligrafo eta geografo lanetan. Estatuko hainbat tokitara bidaiatu zuen goi agintariekin batera.
1790ean Valparaísoko kostaldea bisitatu zuen eta gobernuaren segizioarekin batera mugara bidaiatu zuen, bere behaketetan oinarrituta Txileko mapa geografikoa egin zuen. Goi mailako ofizial, Txileko kapitaintza orokorreko idazkari subrogatibo eta gobernuko notario subrogatibo kargua betetzera iritsi zen.
1793an Ambrosio O'Higgins gobernadorearekin batera egon zen Negrete-ren Parlamentuan eta bertan une hura betikotzeko akuarela bat margotu zuen, marrazki hori izango zen oinarria Claudio Gay-k antzeko marrazki bat egiteko.
Joaquín Toescak eraikitako La Moneda jauregia apaintzeko enkargua jaso zuen. Jauregiko eskaileretako terminalak harri arrosaz zizelkatu zituen baina bere lanik handiena Espainiako armarri monumentala izan zen, XIX. mendean Benjamín Vicuña Mackenna Santiagoko alkatearen aginduz Santa Lucía muinoko gotorlekura eraman zutena. San Jose elizan obrak egin eta La Moneda jauregia laranjondoen patioko eskaileretan pilastrak zizelkatu zituen.
Armarri nazionala gisa erabili zen Chacabucoko guduaren landa-armarria ere egin zuen, 1834. urtean Carlos Woodek egungo armarri nazionala egin zuen arte.
San Felipen bizi izan zen bi urtez, bere osasun txarragatik. Tabakoaren diru-sarreren administratzailea izan zen eta gero Santiagoko aduanaren diruzain izendatu zuten.
1822ko abuztuaren 13an hil zen Santiagon.
