Iodoformo

Iodoformo
Irudi gehiago
Formula kimikoa	CHI3
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Konposizioa	iodo, karbono eta hidrogeno
Aurkitzailea	Georges Serullas (en) eta Jean Baptiste Dumas
Mota	haloform (en)
Ezaugarriak
Dentsitatea	4,01 g/cm³ (20 °C)
Disolbagarritasuna	0,01 g/100 g (ur, 20 °C)
Fusio-puntua	119 °C 122 °C 119 °C
Irakite-puntua	218 °C (101,325 kPa)
Deskonposizio-puntua	210 °C
Masa molekularra	393,721 Da
Arriskuak
NFPA 704	0 2 1
Denboran ponderatutako esposizio muga	10 mg/m³ (10 h, baliorik ez)
Eragin dezake	iodoform exposure (en)
Identifikatzaileak
InChlKey	OKJPEAGHQZHRQV-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	75-47-8
ChemSpider	6134
PubChem	6374
Reaxys	1697010
Gmelin	37758
ChEMBL	CHEMBL1451116
RTECS zenbakia	PB7000000
ZVG	491168
DSSTox zenbakia	PB7000000
EC zenbakia	200-874-5
ECHA	100.000.795
CosIng	56726
RxNorm	27748
Human Metabolome Database	HMDB0253528
UNII	KXI2J76489
KEGG	D01910

Iodoformo CHI₃ formula duen konposatu kimikoa da. Georges Serrulas frantses kimikariak aurkitu zuen 1824 urtean. Solido horixka da, kristal hori-berdexkak eratzen dituena, eta oso usain sarkorra du. Ez da uretan disolbatzen, baina bai disolbatzaile organikoetan. Base bat aurrean dela iodoa alkoholarekin edo azetonarekin erreakzionaraziz lortzen da. Ehunak edo mikrobioak ukitzen baditu, iodoa askatzen du; horrek indar antiseptikoa eta neurri batean analgesikoa ematen dio, eta aldi berean zelulen berregiten laguntzen du. Hori dela eta, zauriak garbitzeko erabiltzen da.

Kanpo estekak

• Datuak: Q412393
• Multimedia: Iodoform / Q412393

Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.