Jean Ziegler

Wikipedia, Entziklopedia askea
Jean Ziegler

Nazio Batuen Erakundeko kontalari berezia

2000 - 2008
2. Member of the Swiss National Council (en) Itzuli

1987 - 1999
Barrutia: Geneva kantonamendua
1. Member of the Swiss National Council (en) Itzuli

1967 - 1983
Barrutia: Geneva kantonamendua
Bizitza
JaiotzaThun1934ko apirilaren 19a (90 urte)
Herrialdea Suitza
BizilekuaRussin
Lehen hizkuntzaSwiss German (en) Itzuli
Familia
Ezkontidea(k)Erica Deuber Ziegler (en) Itzuli
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaBernako Unibertsitatea
Genevako Unibertsitatea
Parisko Unibertsitatea
Hizkuntzakfrantsesa
alemana
ingelesa
gaztelania
portugesa
Swiss German (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, soziologoa, idazlea, unibertsitateko irakaslea eta filosofoa
Lantokia(k)Berna
Enplegatzailea(k)Nazio Batuen Erakundea
Genevako Unibertsitatea
Parisko Unibertsitatea
Grenobleko Unibertsitatea
Jasotako sariak
KidetzaZofingia (en) Itzuli
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Suitzako Alderdi Sozialista
IMDB: nm1892241 Edit the value on Wikidata

Jean Ziegler (jaiotzez, Hans Ziegler[1]) (Thun, Suitza, 1934ko apirilaren 19a) Suitzako politikaria, altermundialista eta soziologoa da. Genevako Unibertsitateko eta Pariseko Sorbonako irakasle ohia da.

NBEko Munduko Elikadura Eskubiderako informatzaile berezia postua bete zuen 2000 eta 2008 bitarte. NBEko Giza Eskubideetarako Batzordeko Laguntza Batzordeko kidea izan zen 2008 eta 2012 bitarte. Hainbat lanen egile da, batez ere elikaduren inguruan. Oso ezaguna egin zen esan zuen esaldi honengatik: "gaur egungo munduko nekazaritzak 12 mila miloi pertsona elika ditzake [...] ez dago, beraz, gai horren inguruan inongo halabeharrik. Gosez hiltzen den haurra hilarazitako haurra da.[2][3]"

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Sociologie de la nouvelle Afrique, Gallimard, 1964.
  • Sociologie et contestation, essai sur la société mythique, Gallimard, 1969.
  • Le Pouvoir africain, Seuil, 1973, nouvelle édition revue et augmentée, 1979.
  • Les vivants et la mort ; Essai de sociologie, Seuil, 1973. Nouvelle édition revue et augmentée 1978.
  • Une Suisse au-dessus de tout soupçon, en collaboration avec Délia Castelnuovo-Frigessi, Heinz Hollenstein, Rudolph H. Strahm, 1976. Edizio berria 1983.
  • Main basse sur l’Afrique, 1978. Nouvelle édition 1980.
  • Retournez les fusils ! Manuel de sociologie d'opposition, Seuil, 1980. Edizio berria eta handitua 1991.
  • Contre l’ordre du monde, les Rebelles, Seuil, 1983.
  • Vive le pouvoir! Ou les délices de la raison d'état, Seuil, 1985.
  • Baudelaire, biographie Claude Pichois-ekin, Julliard, 1987
  • La Victoire des vaincus, oppression et résistance culturelle, Seuil, 1988.
  • La Suisse lave plus blanc, Seuil, 1990.
  • Le Bonheur d’être Suisse, Seuil et Fayard, 1994.
  • Charles Baudelaire, Claude Pichois-ekin, 1996.
  • L'Or du Maniema, Seuil, 1996.
  • La Suisse, l’or et les morts, Seuil, 1997 ; poltsiko edizioa, 2009.
  • Les Rebelles contre l’ordre du monde, L'Histoire immédiate, 1997.
  • Les Seigneurs du crime : les nouvelles mafias contre la démocratie, Seuil, 1998.
  • Le Livre noir du capitalisme, coauteur, éditions Le Temps des cerises, 1998.
  • La Faim dans le monde expliquée à mon fils, Le Seuil, 1999 (berrargitaratua 2011n).
  • Les Nouveaux Maîtres du monde et ceux qui leur résistent, Paris, Éditions Fayard, 2002.
  • Le Droit à l’alimentation, Paris, Éditions Fayard, 2003.
  • L’Empire de la honte, Paris, Éditions Fayard, 2005.
  • La Haine de l’Occident, Paris, Albin Michel, 2008. Giza eskubideen literatur saria [4].
  • Destruction massive. Géopolitique de la faim, Paris, Le Seuil, 2011.
  • Un nouveau monde en marche, arg. Yves Michel, 2012, Laurent Muratet eta Étienne Godinot. Kolektiboa, besteak beste: Akhenaton, Christophe André, Stéphane Hessel (hitzaurrea), Jean-Marie Pelt, Pierre Rabhi eta Matthieu Ricard.

Euskaraz[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Gosea munduan neure semeari azaldua, Donostia, Txalaparta, 2000. ISBN: 978-84-8136-186-5

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. https://web.archive.org/web/20150112031321/http://www.rts.ch/la-1ere/programmes/a-premiere-vue/?date=14-11-2011
  2. L'Empire de la honte (2005) bere liburuan azaltzen da esaldi hori.
  3. Un enfant qui meurt de faim est un enfant assassiné." (Destruction massive: Géopolitique de la faim, Paris, Seuil, 2011.)
  4. Tribune de Genève 2008ko abenduaren 3a

Kanpo loturak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikiesanetan badira aipuak, gai hau dutenak: Jean Ziegler