Maud Slye
| Maud Slye | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Minneapolis, 1869ko otsailaren 8a |
| Herrialdea |  Ameriketako Estatu Batuak |
| Bizilekua | Chicago |
| Heriotza | Chicago, 1954ko irailaren 17a (85 urte) |
| Hobiratze lekua | Oak Woods Cemetery (en)  |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Brown Unibertsitatea Chicagoko Unibertsitatea |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | patologoa, poeta eta cancer researcher (en) |
| Enplegatzailea(k) | Chicagoko Unibertsitatea |
| Jasotako sariak | ikusi
|
  | |
Maud Caroline Slye (Mineapolis, Minnesota, AEB, 1879ko otsailaren 8a – Chicago, AEB, 1954ko irailaren 17a) estatubatuar patologoa, ikertzailea eta poeta izan zen. Minbiziaren ikertzaile aitzindaria izan zen.[1] Minbiziaren garapena ikertu zuen, horretarako saguak erabilita.1923an Fisiologia edo Medikuntzako Nobel sarirako izendatu zuten.[2] Minbizia herentzian jaso zitekeela esan zuen lehen ikertzaileetako bat izan zen.[3] Poeta ere izan zen.[3][4]
Hezkuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Slye Chicagoko Unibertsitatean eta Browneko Unibertsitatean graduatu zen. 1908an ekin zion graduondoko lanari Chicagoko Unibertsitatean, saguekin esperimentu neurologikoak eginez.[5]
Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Chicagoko Unibertsitatean geratu zen bere ibilbide osoan. Stockkyarden azienda-minbiziari buruzko informazioa entzun ondoren, bere minbizi bilaketa-gunea aldatu zuen. Slyek 150,000 saguentzako pedigriak izan zituen bere ibilbidean. 1913ko maiatzaren 5ean, herentziako arazo orokorretan egindako lanari buruzko artikulu poleniko bat aurkeztu zuen Minbizia Bilatzeko Amerikako Elkartean.[3] 1919an, Chicagoko Unibertsitateko Minbiziaren Laborategiko zuzendari hautatu zuten. 1945ean erretiratu zen Patologiako irakasle emeritu gisa.[6]
Emakumeen eta zientziaren historialari batek idatzi zuen Slyek genetikoki eraldatutako sagu 'berdinak' asmatu zituela ikerketa-tresna gisa.[7] Arratoietan minbizia jaraunsteko gaitasuna izan zuen ardatz. 1923an, Albert Soiland erradiologista aitzindariak Maud Slye minbiziaren patologoa izendatu zuen Fisiologia edo Medikuntzako Nobel sarirako. bere lanaren ondorioz sortu zen, minbizia gaixotasun heredatua izan zitekeela iradokitzen zuen lehen ikertzaileetariko bat izan zen.[8]
Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere ibilbidean, hainbat ohore eta sari jaso zituen, besteak beste,[1]
- 1914an AEBetako Medikuntza Elkartearen urrezko domina
- 1915ean Ricketts Saria
- 1922an American Radiological Societyren urrezko domina
- 1923an Fisiologia edo Medikuntzako Nobel sarirako minbiziaren ikerketarengatik
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b (Gaztelaniaz) Stadler, Marta Macho. (2023-02-23). «Maud Slye, pionera en la investigación de la heredabilidad del cáncer» Mujeres con ciencia (Noiz kontsultatua: 2023-09-12).
- ↑ Guide to the Maud Slye Papers 1910s-1930s. University of Chicago Library.
- ↑ a b c (Gaztelaniaz) Stadler, Marta Macho. (2023-02-23). «Maud Slye, pionera en la investigación de la heredabilidad del cáncer» Mujeres con ciencia (Noiz kontsultatua: 2023-09-12).
- ↑ (Gaztelaniaz) Stadler, Marta Macho. (2015-02-08). «Maud Slye, patóloga» Mujeres con ciencia (Noiz kontsultatua: 2023-09-12).
- ↑ (Ingelesez) sysadmin. (2012-02-16). «Maud Slye (1879-1954)» Smithsonian Institution Archives (Noiz kontsultatua: 2023-09-12).
- ↑ Slye, Maud. (1913).
- ↑ (Ingelesez) Stanley, Autumn. (1995). Mothers and Daughters of Invention: Notes for a Revised History of Technology. Rutgers University Press ISBN 978-0-8135-2197-8. (Noiz kontsultatua: 2023-09-12).
- ↑ (Ingelesez) «Storm-driven: Maud Slye and her dancing mice» Genetics Unzipped 2020-06-18 (Noiz kontsultatua: 2023-09-12).
