Onikofagia nork bere eskuetako azazkalak jateko jokabidea da. Hitza grezieratik dator: ονυξ onyx, 'azazkal' eta φαγειν phagein, 'jan'. Haurrengan oso ohikoa da. Jokabide hori ezin bada kontrolatu gaixotasun psikologikoa izan daiteke eta espezialista baten laguntza eskatzen du. Muturreko kasuetan gaixoak azazkal osoak jan ditzake, azala bistan utziz.[1]
Adina aurrera joan ahala kasu gutxiago aurkitzen dira. Adin arruntenak pubertaroa eta nerabezaroa dira. Arazoa hiru urtetik aurrera eman daiteke, txupetea edo hatza txupatzea utzi ondoren, alegia.[2] Estatistikoki:
%44tik %45ra nerabeengan.
%28tik %33ra 5-10 urte tarteko haurrengan
%19tik %29ra heldu gazteengan
%5 helduengan.
Mutilen artean, bestetik, neskengan baino zertxobait gehiago ematen da.
Azazkalak jateko ohitura luzatu egiten denean hortzetako gai diamantekara kaltetu dezake, txantxarraren eragina handituz. Masailezurraren deformazioa eragin dezake, bestetik, hozka egiteko modua aldatuz.
Askotan, azazkalak jatea erreakzio inkontzientea da, esaterako telebista aurrean. Haurrari esan behar zaio egiten duenean baina errieta egin gabe. Horrelako egoeretan laguntzeko modu bat haurrari eskuetan zerbait edukitzeko ematea izan daiteke, esaterako pilota bat.
Datuak: Q1367423
Multimedia: Onychophagia / Q1367423