Sufre hexafluoruro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Sufre hexafluoruro
Formula kimikoaF6S
SMILES kanonikoa2D eredua
MolView3D eredua
Konposizioasufre eta fluor
Motakonposatu kimiko
Ezaugarriak
Disolbagarritasuna0,003 g/100 g (ur, 25 °C)
Sublimazio-tenperatura−64 °C eta −63,8 °C
Lurrun-presioa21,5 atm (20 °C)
Masa molekularra145,96249 Da
Erabilera
Konposatu aktiboaSonovue (en) Itzuli
Kristalografia
Sistema kristalinoaKristal-sistema ortorronbiko
Arriskuak
NFPA 704
0
1
0
Denboran ponderatutako esposizio muga6.000 mg/m³ (10 h, Ameriketako Estatu Batuak)
Berokuntza globalerako gaitasuna26.087, 22.200, 32.400 eta 15.100
Eragin dezakesulfur hexafluoride exposure (en) Itzuli
Identifikatzaileak
InChlKeySFZCNBIFKDRMGX-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia2551-62-4
ChemSpider16425
PubChem17358
Reaxys7247840
Gmelin30496
ChEBI2752
ChEMBLCHEMBL1796998
NBE zenbakia1080
RTECS zenbakiaWS4900000
ZVG5220
DSSTox zenbakiaWS4900000
EC zenbakia219-854-2
ECHA100.018.050
MeSHD013459
RxNorm1599276
UNIIWS7LR3I1D6
NDF-RTN0000192569
KEGGD05962

Sufre hexafluoruroa (SF6) gas inorganiko, koloregabe, usaingabe, ez-toxiko eta ez-sukoia da (baldintza normaletan). Aireak baino 5 aldiz dentsitate handiagoa dauka, 6,13 g/l, atmosfera bateko presiopean. Geometria molekular oktaedrikoa du, non 6 fluor atomo dauden zentruan dagoen sufre atomoari loturik. Molekula hiperbalentea da.

Sintesia eta propietate kimikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1901ean sintetizatu zuten lehen aldiz Henri Moissan kimikako nobel saridunak eta Paul Lebeauk sufrea (S8) eta fluor gasa (F2) nahasita.

Gaur egun ere prozesu bera erabiltzen da industrian SF6a lortzeko. Prozesu honetan sortzen den S2F10a beroketa bidez banatzen da eta ondoren produktua NaOHrekin garbitzen da SF4a desegiteko.

Oso inertea da, ez du ia ezerekin erreakzionatzen. Litioarekin ordea exotermikoki erreakzionatzen du.

Tenperatura 204 °Ctik gora igotzen denean deskonposatu egiten da hainbat sustantzia toxiko sortuz. Hala nola, azido fluorhidrikoa, sufre dioxidoa eta zenbait sulfato.

Gas ez polarretan ohikoa den bezala disolbagarritasun txikia du uretan baina ondo disolbatzen da disolbatzaile apolarragoetan(alkohola, eterra, ...).

Erabilpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtean 8000 tona ekoizten dira.

  • Industria elektrikoan gas faseko ingurune dielektriko gisa erabiltzen da goi tentsioko (>35 kV) ekipamenduetan, aireak edo nitrogeno lehorrak baino konstante dielektriko haundiagoa baitu.
  • Magnesioaren industriak kantitate handietan erabiltzen du gas inerte gisa.
  • Medikuntzan ere erabiltzen da, erretinako kirurgian eta ultrasoinu bidezko irudietan odol-hodien bereizmena handitzeko.
  • Gas toxiko bat erabiliz egindako eraso terrorista batean gasa metro sarean barna nola zabalduko litzatekeen ikertzeko egindako test batean erabili zuten 2007ko martxoaren 25ean Londoneko St John's Wood metro

geltokian.

  • Trazatzaile gisa erabili izan da ikerketa ozeanografikoetan itsasoa eta atmosferaren arteko gas-trukaketa ikertzeko.

Negutegi efektua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Negutegi efektua sortzen duten gasetako bat da, CO2a baino 22800 aldiz indartsuagoa. Biziraupen oso luzekoa da, estimazioen arabera 800-3200 urte irauten baititu atmosferan.

Efektu fisiologikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gas hau arnasten duenari ahotsa loditzen zaio. Airea baino 5 aldiz dentsoagoa denez, soinuaren abiadura gas honetan airean duenaren %44 baita. Airea baino dentsitate txikiagokoa den helioak sortzen duen efektuaren aurkakoa eragiten du.

Xenon edo sufre hexafloruroa bezalako gas astunak kantitate txikietan arnastea segurua da oxigenoa %20ko kontzentrazioan duten gas nahasteak erabiliz. Biriketan gasak oso azkar eta modu eraginkorrean nahasten direnez erraz kanporatzen da eta ez da biriken hondoan pilatzen.

Kantitate handietan arriskutsua izan daiteke, ikusezina baita eta ez kolorerik, ez usainik ez duenez oharkapean arnastu baitateke.

Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]