1936ko Udako Olinpiar Jokoetako domina taula

Wikipedia, Entziklopedia askea

1936ko Udako Olinpiar Jokoak, ofizialki XI. Olinpiadako Jokoak Berlinen, Alemanian, 1936ko abuztuaren 1etik, abuztuaren 16ra bitarte ospatzen zen kirol anitzeko txapelketa bat izan zen.

Berlin, lehenago, aukeratua izan zen 1916ko Udako Olinpiar Jokoak antolatzeko, baina Lehen Mundu Gerraren ondorioz bertan behera utzi ziren[1]. 1936ko Udako Olinpiar Jokoetan 49 herrialdetako 3.963 atletek hartu zuten parte, guztira 19 kirolatan banatutako 129 probatan parte hartu zutenak. Joko hauek ospatu arte inoiz egondako parte-hartzerik handiena izan zen[2]. 32 herrialdetako atletek eskuratu zituzten dominak, eta 21ek eskuratu zuten urrezko domina bat. Ondorioz, 17 herrialdek ez zuten inongo dominarik lortu. Alemaniako delegazioak 89 domina lortu zituen, Alemania batuak inoiz lortu duen kopururik handiena, nahiz eta Ekialdeko Alemaniak errekor hori gainditu zuen 1976ko, 1980ko eta 1988ko Jokoetan[3].

Alemaniaren erregimen nazional-sozialistaren ondorioz, Ameriketako Estatu Batuek boikot bat proposatu zuten, baina ez zen aurrera eraman. Beste herrialde batzuk ere proposatu zuten boikota, tartean Erresuma Batua, Frantzia, Suedia, Txekoslovakia eta Herbehereak. Bartzelonan Herri Olinpiada antolatu zen egun batzuk lehenago, 1936ko uztailaren 19an hasteko, baina bertan behera utzi behar izan ziren behin atletak iritsita, Espainiako Gerra Zibilaren hasieraren ondorioz. Espainiak ez zuen parte hartu 1936ko Jokoetan, gerraren hasiera zela eta. Ez zen egon, beraz, boikotik Alemaniari bere izaera naziagatik, baina izan zen nazioarteko juduen boikot bat, atleta askok parte-hartzeari uko egin zioten[4]. Gainera, Ipar Irlandako kirolariei ez zitzaien baimenik eman Irlandaren alde lehiatzeko, eta beraz Irlandako Estatu Libreak boikota egin zuen[5].

Marjorie Gestring bilakatu zen inoizko dominadunik gazteena, 13 urterekin, urrezko domina bat eskuratuz 3 metroko tranpolin jauzian. Koreako japoniar okupazioaren ondorioz, korear atletek ezin zuten euren banderapean lehiatu, eta Japoniar taldearekin lehiatu behar izan ziren. Sohn Kee-chung, Kitei Son izen japoniarrarekin lehiatuz, urrea lortu zuen maratoian[6]; lehen japoniar urrezko domina izan zen Olinpiar Jokoetan eta historiako lehen korearra domina bat lortzen. Nam Sung-yong herrikideak brontzea irabazi zuen proba berberean[7].

Domina taula[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  *   Nazio antolatzailea (Alemania)

RankingaTaldeaUrreaZilarraBrontzeaGuztira
1 Alemania (GER)*33263089
2 Ameriketako Estatu Batuak (USA)24201256
3 Hungaria (HUN)101516
4 Italia (ITA)89522
5 Finlandia (FIN)76619
 Frantzia (FRA)76619
7 Suedia (SWE)65920
8 Japonia (JPN)64818
9 Herbehereak (NED)64717
10 Britainia Handia (GBR)47314
11 Austria (AUT)46313
12 Txekoslovakia (TCH)3508
13 Argentina (ARG)2237
 Estonia (EST)2237
15 Egipto (EGY)2125
16 Suitza (SUI)19515
17 Kanada (CAN)1359
18 Norvegia (NOR)1326
19 Turkia (TUR)1012
20 India (IND)1001
 Zeelanda Berria (NZL)1001
22 Polonia (POL)0336
23 Danimarka (DEN)0235
24 Letonia (LAT)0112
25 Errumania (ROU)0101
 Hego Afrika (RSA)0101
 Jugoslavia (YUG)0101
28 Mexiko (MEX)0033
29 Belgika (BEL)0022
30 Australia (AUS)0011
 Filipinak (PHI)0011
 Portugal (POR)0011
Guztira (32 taldeak)130128130388

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Olympic history: Berlin 1936 | World of Sport - Yahoo! Sport UK» web.archive.org 2012-03-16 (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).
  2. (Ingelesez) «The Movement to Boycott the Berlin Olympics of 1936» encyclopedia.ushmm.org (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).
  3. «Olympic Medal Table - Telegraph» web.archive.org 2011-07-27 (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).
  4. (Ingelesez) Times-Picayune, John Pope, NOLA com | The. «Fred Feran, who boycotted 1936 Olympics in Berlin, dies at age 92» NOLA.com (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).
  5. (Ingelesez) Krüger, Anrd; Murray, William. (2010-10-01). The Nazi Olympics: Sport, Politics, and Appeasement in the 1930s. University of Illinois Press ISBN 978-0-252-09164-3. (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).
  6. «Kitei SON» Olympics.com (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).
  7. (Ingelesez) «Obituary: Sohn Kee-chung» the Guardian 2002-11-30 (Noiz kontsultatua: 2021-08-15).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]