Ephel Duath

Ephel Duath, Tolkienen legendariumean eta Eraztunen Jauna eleberrian, Mordorren hegoaldeko eta mendebaldeko muga adierazten zuen mendilerro bat zen, 1500 kilometro baino gehiagoko luzera zuena. Mordorren defentsa nagusia ziren perra erako mendi multzoen bi alde hartzen zituen.

Bere izena, sindarinezkoa da eta Itzal Ilunaren Defentsa bezala itzul daiteke. Gizakiek, Itzalaren Mendiak bezala ezagutzen zituzten.

Dirudienez, Ephel Duath mendiak, ia zeharkaezinak ziren, eta bertan, bi sarbide baino ez zeuden: Cirith Gorgor eta Cirith Ungol. Lehenak, Mordorreko beste mendikatea zen Ered Lithui edo Errautsaren Mendietatik banatzen zuen.

Bere ekialdeko magalak, modu malkartsuan erortzen ziren mendi artean sartutako haran batetarantz, Morgai barne mendilerrotik banatzen zuena, eta Cirith Ungoleko dorrearen inguruan, mendiarte hori beheko kateko haran garaietara, eta handik, Sauronen bidetik, Orodruin eta Barad-Dûrrera zeharkatzen zuen harrizko zubi batetarantz jaisten zen. Mendebaldeko magaletan, berriz, altu eta malda handikoak zirenak, baso bat jaisten zen bertatik eta amildegiz jositako gune batekin elkartzen zen; Haradeko Bideak, mendien bidea jarraitzen zuen. Hegoaldeko adarrak, Nurn herrialdea, Harad Hurbiletik eta ondoko Khandetik banatzen zuen.

Zenbait ibaik zuten euren iturburua mendikate honetan, eta, ezagunenetako batzuk, Ilunabarreko Eguzkiaren Leihoko Ibaia, Morgulduin eta Poros ibaia ziren, mendebaldeko magaletan jaiotzen zirenen artean. Hegoaldekoetan, Harnen jaiotzen zen, eta Nurnen Itsasoan itsasoratzen ziren izen gabeko bi ibai jaiotzen ziren iparraldekoetan.

Minas Morgul eta Cirith Ungoleko dorreak, Hortzen Dorreetako dorrerik mendebaldekoenaz gain, mendilerroaren mendebaldeko adarrean aurkitzen ziren.