Abiadura-patinajea 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetan – Emakumezkoak 3000 metro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Abiadura-patinajea 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetan – Emakumezkoak 3000 metro
Motakirol proba olinpiko
Honen parte daAbiadura-patinajea 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetan
Data2022ko otsailaren 5a
KokalekuPekingo Abiadura Patinajeko Obalo Nazionala
Partehartzaile kopuru20
KirolaPista luzeko abiadura-patinaje
Irabazlea

2022ko Neguko Olinpiar Jokoetako abiadura patinajeko 3.000 metroko emakumezkoen lehiaketa 2022ko otsailaren 5ean egin zen, Pekineko Abiadura Patinajeko Obalo Nazionalean ("Izotzezko Zinta"). Irene Schouten Herbehereetako ordezkariak irabazi zuen proba, zeinarentzat urrezko lehen domina izan zen. Schoutenek ere errekor olinpiko berria ezarri zuen. Italiako Francesca Lollobrigida izan zen bigarren, eta Kanadako Isabelle Weidemann hirugarren. Bientzat izan zen lehen domina olinpikoa. Gainera, Lollobrigidaren domina Italiako lehen domina olinpikoa izan zen emakumezkoen abiadura patinajean.

Tituluaren defendatzailea Carlijn Achtereekte izan zen. 2018ko zilarrezko domina, Ireen Wüst, 2006ko eta 2014ko txapeldun olinpikoa ere bada distantzia horretan, eta brontzezko domina, Antoinette de Jong, Joko Olinpikoetarako sailkatu ziren, baina Wüst ez zuten hautatu 3.000 metrotan patinatzeko. De Jong da 2021eko distantzia sinpleen munduko txapelduna, 3.000 metroko distantzian. Martina Sáblíková, plusmarkista mundiala Jokoen hasieran eta txapeldun olinpikoa distantzia honetan 2010ean, eta Irene Schouten zilarrezko eta brontzezko domina dira, hurrenez hurren. Isabelle Weidemann 2021-22ko Abiadura Patinajeko Munduko Kopako liderra izan zen distantzia luzean, Olinpiar Jokoen aurretik hiru proba burututa, ondoren Ragne Wiklund, Schouten eta Francesca Lollobrigida. Schoutenek denboraldiko denborarik onena egin zuen, 3:52.89 Salt Lake Cityn 2021eko abenduaren 3an.

Lehen bikoteak 2002ko txapelduna izan zuen distantzia horretan, eta Claudia Pechstein plusmarkista olinpikoa, 49 urterekin patinatu zuena, nahiz eta dominen lehian ez egon. Achtereektek, 3. bikotean, Miho Takagiren aurka galdu zuen eta, ondorioz, ezin izan zuen titulua defendatu. Takagiren denbora 8. bikotean bakarrik hobetu zuen Sablíkovak, eta buruan Achtereekte jarri zen hirugarren postuan, bi bikoteren faltan. 9. bikotean, Weidemann izan zen 4 minututik behera amaitu zuen lehen patinatzailea, Sablíková bigarren postuan utziz, eta Wiklundek behin-behineko hirugarren denborarekin amaitu zuen. Azken bikotean, Schoutenek eta Lollobrigidak Weidemannen denbora hobetu zuten, brontzezko dominaren postura bultzatuz.

Emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sailk. Bikotea Kalea Izena Herrialdea Denbora Denbora atzetik Oharrak
1. postua, urrezko domina 10 O Irene Schouten  Herbehereak 3:56.93 OR
2. lekua, zilarrezko domina 10 I Francesca Lollobrigida  Italia 3:58.06 +1.13
3. postua, brontzezko domina 9 I Isabelle Weidemann  Kanada 3:58.64 +1.71
4 8 I Martina Sáblíková  Txekiar Errepublika 4:00.34 +3.41
5 9 O Ragne Wiklund  Norvegia 4:01.44 +4.51
6 3 I Miho Takagi  Japonia 4:01.77 +4.84
7 3 O Carlijn Achtereekte  Herbehereak 4:02.21 +5.28
8 6 O Antoinette de Jong  Herbehereak 4:02.37 +5.44
9 6 I Ayano Sato  Japonia 4:03.40 +6.47
10 4 O Evgeniia Lalenkova  ROC 4:03.42 +6.49
11 5 O Natalya Voronina  ROC 4:03.84 +6.91
12 5 I Valérie Maltais  Kanada 4:04.27 +7.34
13 2 O Nadezhda Morozova  Kazakhstan 4:04.97 +8.04
14 8 O Ivanie Blondin  Kanada 4:06.40 +9.47
15 7 O Han Mei  Txina 4:07.74 +10.81
16 7 I Maryna Zuyeva  Bielorrusia 4:08.70 +11.77
17 1 I Adake Ahenaer  Txina 4:12.28 +15.35
18 4 I Nikola Zdráhalová  Txekiar Errepublika 4:13.13 +16.20
19 2 I Mia Kilburg  Ameriketako Estatu Batuak 4:13.42 +16.49
20 1 O Claudia Pechstein  Alemania 4:17.16 +20.23


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]