Adlatibo

Adlatibo izenaren kasuetako bat da, batez ere norakakoa adierazten duena. Izena latinezko allatum hitzetik dator, afferre edo "eraman" aditzaren partitzipio pasiboa.

Kasu honek -(e)ra (singularrez) eta -etara (pluralez) atzizkiak erabiltzen ditu. Gainera, euskal gramatikan zenbait motako adlabo daude:^[1]

adlatibo destinatibo, -rako deklinabide-atzizkiaren bidez gauzatzen dena.
hurbiltze-adlatibo, norantza adierazten duena eta -rantz kasu-atzizkiaren bitartez gauzatzen dena.
muga-adlatibo edo adlatibo bukatuzko, norainokoa adierazten duena eta -raino kasu-atzizkiaren bitartez gauzatzen dena.

Euskaraz gain, finlandieraz, lituanieraz^[2] edota antzinako grezieraz ere erabiltzen dute.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. adlatibo. .
↑ Aliatyvas. in: Visuotinė lietuvių enciklopedija, T. I (A-Ar). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q655020

Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

[1] Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. adlatibo. .

[2] Aliatyvas. in: Visuotinė lietuvių enciklopedija, T. I (A-Ar). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas.

[1]

[2]