Edukira joan

Aparailu isodomo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Aparailu erregularra eta ez-erregularra.

Aparailu isodomoa adreiluak juntura-hautsika eta garaiera berdineko ilaretan paratuz egiten den aparailua (adreilu-zoladura) da.[1] Hala, horma erabat erregularra lortzen da.

Antzinako eraikuntza teknika bat da, greziar jatorrikoa edo lehenagokoa dateke, eta oso erabilia da arkitektura monumental klasikoan.[2]

Aparailuko ilaren luzera berdina ez denean, edo harreman aritmetiko sinple batekin elkartzen ez denean, aparailu ez-erregular esaten zaio.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2004]
  2. Ginouvès, René; Martin, Roland. (1985). Dictionnaire méthodique de l’architecture grecque et romaine. in: Collection de l'École française de Rome 84. I  : Matériaux EFR - EFA, 99 or. ISBN 02235099..

Ikus, gainera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo-estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Arkitektura Artikulu hau Arkitekturari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.