Azken erromantikoak

Azken erromantikoak
Jatorria
Izenburua	Azken erromantikoak
Jatorrizko hizkuntza	euskara
Jatorrizko herrialdea	Espainia
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dramatikoa
Kolorea	koloretakoa
Grabazio lekua(k)	Gernika-Lumo
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	David Pérez Sañudo
Gidoigilea(k)	Marina Parés; David Pérez Sañudo; Txani Rodríguez
Antzezlea(k)
	Miren Gaztañaga
Ekoizpena
Konpainia ekoizlea	Irusoin; La Claqueta PC
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Araba

Azken erromantikoak David Pérez Sañudo bilbotar zinema zuzendariaren film dramatikoa da. Txani Rodríguez laudiotar idazleak 2020an idatzitako Los últimos románticos eleberrian oinarrituta dago. Perez Sañudok eta Rodriguezek lau eskutara egokitu dute testua zinemarako, eta, jakinarazi dutenez, jatorrizko bertsioa gazteleraz dagoen arren, euskaraz filmatuko dute.^[1]

Irusoinek eta La Claquetak ekoiztuko dute filma, eta bi milioi euro inguruko aurrekontua izango du. Espainiako Gobernuaren, Eusko Jaurlaritzaren eta Europa Creativa Mediaren laguntzak jasoko ditu, eta EITB eta Canal Sur kateek eta HBO Max etxeak ere babestu dute. A Contracorriente Films banatzaileak zabalduko du filma Euskal Herrian.^[1]

Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Irune segurtasunik gabeko emakume bakartia da, eta joera hipokondriakoak ditu. Arabako industria-herri baten kanpoaldean dagoen paper-fabrika batean egiten du lan. Bere bizitza ezagunen zirkulu txiki batera mugatzen da: bere lankideak, lagun baten antzeko zerbait partekatzen duen auzokide bat eta inoiz hartzen ez dituen trenen ordutegiak kontsultatzen dizkion Renfeko langile bat. Bere oreka hauskorra lehertu egingo da bular batean koskor bat detektatzen diotenean, eta horrek zerikusia duen lan-gatazka batekin bat egingo du. Orduan, bere bizitzak ustekabeko bira bat hartzen du, eta aukera bat eskaintzen dio, agian jakin gabe, beti zain izan zuena.^[2]