Begonya Pozo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Begonya Pozo
Bizitza
JaiotzaValentzia, 1974 (49/50 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaValentziako Unibertsitatea
Hizkuntzakkatalana
Jarduerak
Jarduerakfilologoa, katedraduna eta kultura-ekintzailea
Enplegatzailea(k)Valentziako Unibertsitatea
Jasotako sariak

Twitter: begonyapozo Edit the value on Wikidata

Begonya Pozo Sánchez (Valentzia, 1974) valentziar filologoa, irakaslea eta poeta da, literatura italiarrean espezializatua. Filologia Fakultatean, Traducció i Comunicació n (Valentziako Unibertsitatea), Italiar Facultat de Filologia, Traducció i Comunicació (Valentziako Unibertsitatea) irakaslea da (1998nn Kultura, Berdintasun eta Komunikazio Dekanordea izan zen) eta poeta da.[1] Kriptoginia hitzaren asmatzaileetako bat izan zen. [2][3]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Valentziako Unibertsitatean filologia-ikasketak egin zituen, literatura italiarrean espezializatuta. 2008an doktoratu zen, “Cesar Simónen lan lirikoa: paisaiaren eta kontzientziaren poetika” tesiarekin, urte horretako urtarrilaren 25ean Valentzian aurkeztua.[4] Gainera, poesiaren aldeko ekintzailea da, eta beste poeta batzuen poesia ikusarazten ematen du denbora gehiena. Horregatik jarri zituen abian César Simón Poesia Saria (2001. urtean ezarria), Valentziako Unibertsitateko Poesia Gela (2002. urtean sortua) eta Valentziako Unibertsitate Politeknikoko Poesia Gela (2004. eta 2009. urteen artean sortua). Poesia-tailerrak eta -jaialdiak ere koordinatzen ditu.[5]

Hainbat artikulu argitaratu ditu aldizkari espezializatuetan, eta lankidetzak egin ditu hamar aldiz baino gehiagotan, eta beste autore batzuen lanari buruzko azterketa kritikoak egin ditu.[6][7]

Kriptoginia hitzaren asmatzaileak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Begonya Pozo poeta eta filologoak eta Carles Padilla filologoak, Valentziako Unibertsitateko bi irakasleek, “kriptoginia” terminoa asmatu zuten, eta jendaurrean zabaldu zuten lehen aldiz 2020ko otsailaren 5ean, egunkari digital batean argitaratutako artikulu batean.[3] Kriptoginia fenomeno errepikaria da, historian zehar eta kultura gehienetan, emakumeek eta erreferente femeninoek gizarteko hainbat esparrutan ezkutatzen dutena, bereziki ospe handia dutenetan.[2]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bestalde, bere literatura-lana ugaria da, besteak beste:

  • El muro de la noche/ Gaueko horma (Germinal, 2000),[8]
  • Tiempo de sal/ Gatz-denbora (96. argitalpena, 2004),[5]
  • Poemes a la intempèrie (València, 3i4, 2011, 2011ko Ausiàs March Saria). La Calabaza del Diablo argitaletxe txiletarrean itzuli zen, 2014,[5]
  • A contracor (edizio elebiduna eta Susana do Santosek irudiztatua, Ultramarina & Cartonera Digital, 2012),
  • Llegiràs l´ultim vers (Violeta Esparzak irudiztatutakoa, Palma de Mallorcan argitaratua, 2013).
  • Novunque (Vertebre romane) (edizio eleaniztuna: jatorrizkoa italieraz eta gaztelaniara itzulia, Carlos Vitalek; katalanera, Jaume C. Pons eta Lucía Pietrelli; galiziera, María do Cebreiro eta Marco Paone; euskarara, Miren Agur Meabe; eta portugesera, Ángeles Lence 2015).[9]
  • Sense treva (AdiA Edicions, 2016)[10]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Poesia-lanaren aitorpen gisa, 2010ean “Beniarjoko Poesia Senyoriu d'Ausiàs March saria” jaso zuen.[11]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]