Mihi: berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
EmausBot (eztabaida | ekarpenak)
t r2.7.2+) (robota Erantsia: rue:Язык (анатомія)
EmausBot (eztabaida | ekarpenak)
t r2.7.2+) (robota Aldatua: mk:Јазик (орган)
79. lerroa: 79. lerroa:
[[lt:Liežuvis]]
[[lt:Liežuvis]]
[[lv:Mēle]]
[[lv:Mēle]]
[[mk:Јазик (анатомски орган)]]
[[mk:Јазик (орган)]]
[[ml:നാവ്]]
[[ml:നാവ്]]
[[mr:जीभ]]
[[mr:जीभ]]

05:11, 12 uztaila 2012ko berrikusketa

Giza-mingaina.

Mihia (aitzineuskaraz: *bini[1]) edo mingaina aho barruan dagoen organo mugikorra da. Organo honek murtxikatze, irensketa eta hizketarako balio du. Horrez gain, dastamena mihian dauden zentzumen-errezeptoreei esker gertatzen da.

Ezaugarriak eta funtzioa

Organo haragitsu eta gihartsua da, luzarana eta higikorra, elikagaiak irenstean, hizketan eta dastamenean funtsezko betekizunak dituena.

Mihiaren eginkizun nagusia elikagaiak murtxikatzen eta irensten laguntzea da, baina goi mailako ornodun batzuek, gizonak bereziki, soinuak ahoskatzeko ere erabiltzen dute mihia. Lehorreko animalien mihiak zapore desberdin asko antzeman ditzake gainaldean dituen papilei esker.

Ikus, gainera

Erreferentziak

  1. Koldo Mitxelena (1976). Fonética histórica vasca. Donostia: Gipuzkoako Aldundia.