Subjektu (gramatika): berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
hizkuntza eta formatua pixka bat txukuntzea |
|||
1. lerroa: | 1. lerroa: | ||
⚫ | [[Sintaxi]]an, '''subjektua''' [[aditz]]aren ekintza nork egiten duen edo noren inguruan gertatzen den adierazten duen elementua da. Subjektua ez da beti ageri, batzuetan [[elipsi]]an dago, eta aditzak erakusten du; adibidez, «Hortik dator» esaldian, subjektua ez da agertzen, baina aditzak (''d-'' markarekin) erakusten du. |
||
{{laburregia}} |
|||
⚫ | |||
Euskaraz, subjektuak bi kasu izan ditzake: [[nominatibo]]a ('nor' den edo 'zer' gertatzen den) eta [[ergatibo]]a ('nork' egiten duen). Bigarrenean, ergatibo-marka dakar (''-k''). |
|||
Euskaraz, subjektua ez da beti agertzen, batzutan [[elipsi]]an dago eta aditzaren bidez ageri dago; hau da "hortik dator" esaldian subjektua ez da agertzen, baina aditzak (d-) erakusten du. Beste hizkuntzetan aditza ez da aldatzen subjektuarekin eta hau behar-beharrezkoa da. |
|||
[[Kategoria:Sintaxia]] |
[[Kategoria:Sintaxia]] |
14:49, 4 abendua 2015ko berrikusketa
Sintaxian, subjektua aditzaren ekintza nork egiten duen edo noren inguruan gertatzen den adierazten duen elementua da. Subjektua ez da beti ageri, batzuetan elipsian dago, eta aditzak erakusten du; adibidez, «Hortik dator» esaldian, subjektua ez da agertzen, baina aditzak (d- markarekin) erakusten du.
Euskaraz, subjektuak bi kasu izan ditzake: nominatiboa ('nor' den edo 'zer' gertatzen den) eta ergatiboa ('nork' egiten duen). Bigarrenean, ergatibo-marka dakar (-k).