Kasu (gramatika): berrikuspenen arteko aldeak

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary
10. lerroa: 10. lerroa:
{{Hizkuntzalaritza zirriborroa}}
{{Hizkuntzalaritza zirriborroa}}


[[Kategoria:Hizkuntza morfologia]]
[[Kategoria:Kasuak| ]]

16:42, 1 otsaila 2020ko berrikusketa

Kasuen kopurua europar hizkuntzetan. Grisez, deklinazio preposizionala erabiltzen dutenak.
Artikulu hau flexio formari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Kasu».

Kasu hitz batek, perpausean funtzio jakin bat betetzeko, agertzen duen flexio forma da.[1] Kasu gramatikala ezaugarri gramatikal mota berezi bat da, elementu predikatibo baten errekzioari lotua, eskuarki aditz bat. Eskuarki, hizkuntza batek deklinazio morfologikoa badu kasuak dituela uste den arren (latina, adibidez), egia esan, deklinazio preposizionala baino ez duten hizkuntzak ere badaude (gaztelania, adibidez). Gramatika sortzailearen arabera, lehenak kasu morfologiko gisa ezagutzen dira, eta bigarrenak kasu sintaktiko gisa.

Gramatika tradizionalean, "kasu" terminoak forma ezberdin bakoitza adierazteko balio du, flexioaren arabera (deklinabidea ere deitua) edo izen sintagmako nukleo batekin batera doan preposizioaren arabera (artikulua, substantiboa, adjektiboa edo izenordaina). Hizkuntza bakoitzean kasu berak harreman gramatikal berberak markatzen ditu sistematikoki.

Erreferentziak

  1. Euskaltzaindia. Kasu. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..


Hizkuntzalaritza Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.