Carola Fernán Gómez

Carola Fernán Gómez
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Carola Fernández Gómez
Jaiotza	Madril, 1899
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Madril, 1967ko ekainaren 8a (67/68 urte)
Familia
Bikotekidea(k)	ikusi Fernando Díaz de Mendoza y Guerrero;
Seme-alabak	ikusi Fernando Fernán Gómez;
Familia	ikusi Helena Fernán-Gómez (biloba);
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	aktorea, antzerki aktorea, telebista-aktorea eta zinema aktorea

Carola Fernández Gómez, artistikoki Carola Fernán Gomez (Madril, 1899 – ibidem, 1967ko ekainaren 8a) madrildar aktorea izan zen.^[1]

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Madrilgo Chamberí auzoko Real Hospicio eraikinean jaio zen, eta bertan bizi izan zen bere familia; izan ere, bere aita inprimatzailea zen eta Diputazioaren inprimategian lan egiten zuen, garai hartan antzinako ostatuaren zenbait gelatan zegoena.^[2]

Behin aktore ibilbidea hasita, Maria Guerrerok, bere konpainiako zuzendariak, proposatu zion izen artistiko hori, Lope de Vega Fuenteovejuna obrako pertsonaia batenarekin bat zetorrena.

Fernando Diaz de Mendoza Guerrero konpainiako aktorearekin —Maria Guerreroren semea— izan zuen harremanaren ondorioz, gero Fernando Fernán Gomez aktorea izan zena jaio zen. Itxuraz, bikotea banatzeko asmoz, Maria Guerrerok Antonia Plana eta Emilio Diaz konpainiak Carola kontratarazi zuen, Latinoamerikan bira luze bat egiten hasia baitzen, eta horrexegatik jaio zen semea Liman (Peru).^[3]

Hogeiko eta hogeita hamarreko hamarkadetan, Carola Fernán Gómez aktorea Emakume-aktoreen Sindikatuko Batzordeko kidea izan zen, eta elkarte horrek abiarazten zituen ekimenetan laguntzen zuen.^[4]

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carola Fernán Gómezek antzerkirako lan egin zuen, lehenik sainete edo lan komikoen emanaldietan, garai hartako gustukoak zirenak, eta zineman ezagunak ziren tituluen moldaketetan. Geroago, antzerki klasikoan edo garaikidean eta egile-antzerkian jardun zuen.^[5] Hainbat antzerki konpainiarekin lan egin zuen, hala nola, Guerrero-Mendoza, Aurora Redondo eta Valeriano León, Enrique Rambal, López Heredia eta Mariano Asquerino, Ana Adamuz, Niní Montiám, Mercedes Prendes, Teatro de Ensayo La Carátula, Teatro de Cámara edo María Fernanda Ladrón de Guevara edo Jose Tamayorenetan.^[6]

Hainbat aretotan lan egin zuen, bereziki Madrilen baina baita penintsulako beste hainbat tokitan ere, eta Latinoamerikako hainbat herrialdetan. Horrela, bere izena Bartzelonako Barcelona, Calderon eta Romea antzokietako karteldegian egon zen; Valladolideko Lope de Vega, Zamorako Zorilla, Valentziako Principal antzokiko eta, batez ere, Madrilgo antzoki handietako karteldegian: Cómico, Latina, Metropolitano, de la Comedia, María Guerrero, Español, Infanta Isabel, Bellas Calderón, Eslava, Bellas Artes, Marquina edo Beatriz, besteak beste. Hirurogeiko hamarkadan, zinemarako hainbat filmetan eta telebistarako eduki dramatikoko ekoizpenetan ere parte hartu zuen.^[6]

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

El clavo (1922), de José Fernández del Villar^[7]
Charleston (1926), de Luís de Vargas^[5]
Los lagarteranos (1927), de Luís de Vargas^[5]
La pena me mata! (1927), de Fernando Luque
¿Quien te quiere a tí? (1928), de Luis de Vargas
¡Volgal ¡Volgal (1930), de Javier de Burgos y Aurelio Varela
Fabiola (1930), adaptación de la novela de Nicholas Wiseman
La melodía del jazz-band (1932), de Jacinto Benavente
¿Quién soy yo? (1935), de Juan Ignacio Luca de Tena
Me da usted el voto? (1936), de Francisco Trigueros Engelmo
Con viento de proa (1939), de José Méndez Herrera y Antonio Casas Bricio
El abanico de Lady Windermere (1941), de Oscar Wilde
La que no se entera (1941), de Giovanni Cenzato
Doce lunas de miel (1941), Luísa María Linares
¡Dinero! ¡Dinero! (1943) de Luis Molero Massa
La llamarada (1943), de Henry Kistemaeckers
La chica del gato (1945), de Carlos Arniches
Una grande señora (1945), de Enrique Suárez de Deza
Antígona (1949), de José María Pemán
La devoción de la cruz (1949), de Pedro Calderón de la Barca
Los ojos de los muertos (1949), de Jacinto Benavente
Todos eran mis hijos (1951), de Arthur Miller
Don Juan Tenorio (1952), de José Zorrilla
La muerte de Ofelia (1952), de Pablo Martí Zaro
Euridice (1954), de Jean Anouilh
Leyenda de una vida (1954), de Stefan Zweig
Sinfonía acabada (1954), de Jaime de Armiñán
La segunda esposa (1955), de Luísa Alberca y Guillermo Sautier Casaseca
Un arrabal junto al cielo (1956), de Luísa Alberca y Guillermo Sautier Casaseca
Ama Rosa (1959), de Guillermo Sautier Casaseca
The Boyfriend (1961), de Sandy Wilson
Las dos hermanas (1961), de Guillermo Sautier Casaseca
La camisa (1962), de Lauro Olmo
La dama del amanecer (1962), de Alejandro Casona
Micaela (1962), de Joaquín Calvo Sotelo
La tercera palabra (1964), de Alejandro Casona
¿Quién quiere una copla del Arcipreste de Hita? (1965), de José Martín Recuerda
Águila de blasón (1966), de Ramón María de Valle-Inclán
Las viejas difíciles (1966), de Carlos Muñíz^[6]

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Besteak beste, lan hauexetan hartu zuen parte:^[8]^[9]^[10]

Zinea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

La vida por delante (1958), Fernando Fernán Gómezena
Canto para ti (1959), Sebastián Almeidarena
La vida alrededor (1959), Fernando Fernán Gómezena
Diez fusiles esperan (1959), José Luis Sáenz de Herediarena
Sólo para hombres (1960), Fernando Fernán Gómezena
Vamos a contar mentiras (1962), Antonio Isasi-Isasmendirena
La pandilla de los once (1963), Pedro Lazagarena
El extraño viaje (1964), Fernando Fernán Gómezena

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Habitación 508: El bikini, Adolfo Marsillachena (1966)
Estudio 1: La tragedia de Macbeth, William Shakespearerena (1966)
Novela: Operación boda, Fernando Vizcaíno Casasena (1964), Niebla, Miguel Unamunorena (1965), Contraseña del amanecer (1966)
La pequeña comedia: Esta noche en el campo, Víctor Ruiz Iriarterena (1966)
Primera fila: El viajero sin equipaje, Jean Anouilhena (1964), El triunfo de la medicina, Jules Romainsena (1965), Crimen y castigo, Fiodor Dostoievskirena (1965)
Tras la puerta cerrada: Rosas de muerte, Cornell Woolrichena (1964)
Sábado 64: Yola, José Luis Sáenz de Herediarena eta Federico Vázquez Ochandorena (1964)
Confidencias: El último café, Jaime de Armiñánena (1964)
Fernández, punto y coma, Adolfo Marsillachena (1964)