Jaime de Armiñán

Jaime de Armiñán
	; (2014) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Madril, 1927ko martxoaren 9a (96 urte)
Herrialdea	Espainia
Familia
Aita	Luis de Armiñán
Ama	Carmen Oliver Cobeña
Ezkontidea(k)	Elena Santonja (1956 - 2016)
Seme-alabak	ikusi Eduardo Arminan Santonja (en) ;
Hezkuntza
Heziketa	Madrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	film-zuzendaria eta gidoilaria
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Goya saria (2014) ; Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina (1985) ; Ondas Sariak (1961, 1989) ;

Jaime de Armiñán Oliver (Madril, Espainia, 1927ko martxoaren 9a -) espainiar antzerki idazle, gidoigile eta zinemagilea da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetari gisa lan egin ondoren antzerkiak idazteari ekin zion, eta sari asko irabazi zituen: 1953an Calderón de la Barca saria Eva sin manzanarengatik, 1955ean Unión Films saria Sinfonía acabadarengatik eta 1956an Lope de Vega saria Nuestro fantasmarengatik. Beste antzerki-lan batzuk: Café del Liceo (1958), Pisito de solteras (1962), La pareja (1963), El último tranvía (1965), eta Todas somos compañeras (1966). Umorea eta nahasketa dira Armiñánen antzerkien ezaugarri nagusiak.

1958an telebistan hasi zen lanean, lehendabizi gidoigile, gisa eta bere gidoiak zuzenduz gero, Las doce caras de Juan, esate baterako. 1969an hasi zen zinema-munduan, Carola de día, Carola de noche filmarekin. Mi querida señorita (1971) filma Oscar sarietarako izendatua izan zen, eta Urteko Zuzendari Onenaren saria jaso zuen. El nido (1980) ere atzerriko film onenaren Oscarrerako izendatua izan zen. Ipuinak ere idatzi ditu, eta Vidas perras (1991) liburuan bildu dira batzuk. 1961 eta 1989 urteetan Ondas saria irabazi zuen, eta 1985ean Arte Ederretako urrezko domina.

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea	Filma	Zuzendaria
2008	14, Fabian Road (ZG)	Jaime de Armiñan
1995	El Palomo cojo (ZG)	Jaime de Armiñan
1992	Al otro lado del Túnel (ZG)	Jaime de Armiñan
1991	El día que nací yo (G)	Pedro Olea
1989	Juncal Telesaila (ZG)	Jaime de Armiñan
1987	Mi general (ZG)	Jaime de Armiñan
1985	La hora bruja (Z)	Jaime de Armiñan
1984	Stico (Z)	Jaime de Armiñan
1981	En septiembre (ZG)	Jaime de Armiñan
1980	El nido (ZG)	Jaime de Armiñan
1978	Al servicio de la mujer española (ZG)	Jaime de Armiñan
1977	Nunca es tarde (ZG)	Jaime de Armiñan
1976	El bengador Gusticiero y su pastelera madre (G)	Antonio Fraguas
1975	Jo, papá (ZG)	Jaime de Armiñan
1974	El amor del capitán Brando (ZG)	Jaime de Armiñan
1973	Un casto varón español (Z)	Jaime de Armiñan
1972	Mi querida señorita (ZG)	Jaime de Armiñan
1970	La Lola, dicen que no vive sola (Z)	Jaime de Armiñan
1969	Carola de día, Carola de noche (G)	Jaime de Armiñan
1968	Solos los dos (G)	Luis Lucia Mingarro
1967	Un diablo bajo la almohada (G)	José María Forqué
1967	Yo he visto a la muerte (G)	José María Forqué
1965	Whisky y vodka (G)	Fernando Palacios
1964	La muerte viaja demasiado (G)	José María Forqué
1964	Piso de solteros (G)	Alfonso Balcázar
1964	Tengo 17 Años(G)	José María Forqué
1964	Playa de Formentor (G)	Germán Llorente
1963	El juego de la verdad (G)	José María Forqué
1963	La Becerrada (G)	José María Forqué
1961	El Secreto de Mónica (G)	José María Forqué

(D) — Zuzendaria; (G) — Gidoilaria; (ZG) — Zuzendaria eta gidoilaria

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Artikulu hau Madrilgo Erkidegoko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

Datuak: Q3160587
Multimedia: Jaime de Armiñán