Catalina de Mendoza y Sandoval
| Catalina de Mendoza y Sandoval | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Catalina Gómez de Sandoval y Mendoza |
| Jaiotza | 1616 |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | 1686 (69/70 urte) |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Rodrigo Díaz de Vivar de Silva y Mendoza (en)  |
| Seme-alabak | |
| Anai-arrebak | |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
Catalina de Mendoza Sandoval de la Vega y Luna (Granada, 1616 — 1686) noblea, infantatuaren VIII. dukesa izan zen (bere neba nagusiagoa hiltzean jaso zuen titulua) eta Lermako VI. dukesa (neba erda hiltzean jaso zuen titulua). Palatinar kargu garrantzitsuak izan zituen Karlos II.aren gortean. Gurasoak Luisa de Mendoza y Mendoza eta Diego Gómez de Sandoval de la Cerda izan ziren, Saldañako Kondeak.
Pastrana dukesa zen ezkontzaz, 1630ean Rodrigo Díaz de Vivar de Silva y Mendozarekin, Pastranako IV. dukearekin, ezkonduta zegoelako.[1]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Granadar Catalinak nahiago zuen Pastranan bizi Guadalajaran (Espainia) baino. Lermako dukerria zela-eta, neba erdia zuen Diego Gómez de Sandoval eta Rojasen arteko liskarra izan zuen. Lermako lehen dukearen gizonezko biloba bakarra zen, eta Catalinaren aitaren semea, Saldañako kondea, Diego, berriz ezkondu zen eta. 1659an Albako dukearen etxean akordio batera iritsi zen: Lermako bosgarren dukea Diego Gómez de Sandoval y Rojas izango zela, eta, ondorengotzarik ez zuenez, Lermako estatua eta dukerria Catalina ahizpa erdiak (Infantatu eta Pastranako dukesa) jasoko zituela. 1668an hil zen Diego, eta Catalinak Lermako dukerriaren jabetza hartu zuen 1659ko hitzarmenaren arabera, nahiz eta artean liskarrak izan ziren Medinaceliko dukearekin 1677ra arte, non Catalinaren alde egin zen. Infantatuaren titulua mantendu zuen hil arte, eta palatinar kargu garrantzitsuak izan zituen Karlos II.aren gortean. Jadraqueko Kaputxinoen komentua altxatu zuen, Guadalajarako Karmeldarren komentuari asko lagundu zion (Leonor alaba egon zen bertan) eta Infantatuen etxea erosi zuen Chamartín de la Rosan (Madril), non 1808an Napoleon egon zen.
Rodrigo Díaz de Vivar Sandoval eta Mendozaren arreba izan zen, Infantatuko VII. dukea, Argüesoko markesa eta Saldañako kondea, besteak beste.
Pastranako dukesa andrea, gainera, aita Saldañako kondearen aldetik (Diego Gómez de Sandoval y Rojase Lermako V. dukea, Ceako markesa, Ampudiko kondea), Tomasa Gómez de Sandoval ahizpa erdia zuen, zeina Mendozako Esteban Hurtado printzearekin, Corzanako kondearekin, ezkondu zen.[2] eta María Gómez de Sandoval y Torres de Navarra, zeina lehenbizi Baltasar Hurtado de Mendoza y Rojasekin (1635-1647), V. Orgaz kondearekin (Bizkaiko mailegu-emaile nagusia) ezkondu zen eta bigarren aldian Francisco Gómez de Abreu y Lima portugaldar noblearekin (III. Regalados kondea) ezkondu zen.[3]
Besteak beste, seme izan zuen Gregorio María Silva Mendoza eta Sandoval Pastranako IV. dukea, Infantatuko IX. dukea, Lermako VII. dukea, Francavillako VI. dukea, Estremerako V. dukea, Éboliko printzea, Melitoko printzea.[4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q5051266