Chucuito probintzia

Chucuito probintzia
	Peru
Administrazioa
Estatu burujabe	Peru
Peruko eskualdea	Puno Department
Hiriburua	Juli (en)
Zatiketa	ikusi Juli District (en) , Desaguadero District (en) , Huacullani District (en) , Kelluyo District (en) , Pisacoma District (en) , Pomata District (en) eta Zepitako barrutia;
Geografia
Koordenatuak	16°12′52″S 69°27′27″W / 16.2144°S 69.4574°W
Azalera	3.978,13 km²
Mugakideak	El Collao Province (en) eta Yunguyo Province (en)
Demografia
Biztanleria	89.002 (2017); −37.257 (2007)
Dentsitatea	22,37 bizt/km²
Ordu eremua	UTC−05:00
	municipalidadjuli.com

Chucuito probintzia Peru hegoaldeko Puno departamendua osatzen duten hamahiruetako bat da.

Iparraldean Yunguyo probintzia eta Titicaca aintzirarekin egiten du muga, ekialdean Yunguyo probintziarekin eta Boliviarekin , mendebaldean El Collao probintziarekin eta hegoaldean Tacna departamenduarekin.

Eliza Katolikoaren ikuspuntu hierarkikotik, Juliren prelaturaren parte da, Arequipako artzapezpikuaren sufraganoa. ^[1]

Juliren Espainiako fundazioa 1565eko apirilaren 2an eman zuten legionario dominikarek. Juli, Amerikako Erroma Handia deitua, Chucuito probintziako hiriburua da, Punotik ordu eta hamar minutura (82 km), nazio eta atzerriko turismoarekiko sinpatia berrituaren txoko eder eta erakargarria da. Titikaka aintziraren ondoan dago, nazioarteko kaia du, bere merkataritza-jarduera urte osoan aktiboa da, azokaren egunetan areagotzen da: aste bakoitzeko igande eta asteazkenetan.

Hamar mila urteko ondare kulturala du Julik. Bere testigantzak anitz dira, horma-artetik hasi eta Sillumocco, Tianhuanaco, Lupi Jaki edo Lupacas eta Inka kulturetako harrizko monumentuetaraino. Ondare horren zati bat estelak, monolitoak, harresiak eta chullpak adierazten dute, baita tenplu hauek ere: San Ildelfonso, gaur Jerusalemgo Santa Kruz; Santa Maria la Mayor, gaur Andre Mariaren Jasokundea; San Joan Bataiatzailearen tenplua, San Juan de Letran izenez ezagutzen dena, eta Santo Tomas de Aquinokoa, San Pedro Martir izenez ezagutzen dena.

Muga honetan, aberastasun kultural bat dago haietako bakoitza deskribatzean lortu ezin dena, nagusiena irailaren 14an behin ospatzen den karapulis tradizionalak, quena quenas, non parte-hartzaileak tigre larruzko estalki batez jantzita quena jotzen du. Jakina denez, kusillo zalapartatsuez lagundutako dantza tradizional hau, Orko Fiesta izenez ere ezaguna, 1826az geroztik praktikatzen da. Inkek parte hartzen dute, borroka erritualak azote indartsuekin egiten dituzte, patatak eta txuño (patata deshidratatua) egongo direla iragartzen duten laranjak eta pikuak botatzen dituzte, gainerako nekazari komunitateek landaketa erritualak egiten dituzte uzta oparoa lortzeko.