Cristina Sánchez

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cristina Sánchez

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCristina Sánchez de Pablos
JaiotzaMadril, 1972ko otsailaren 20a (52 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaQ42897091 Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakzezen-hiltzailea, toreatzailea eta ahalduna

Cristina Sánchez de Pablos, karteletan Cristina Sánchez izenaz ezaguna (Parla, Madril Erkidegoa, 1972ko otsailaren 20a) madrildar toreatzaile ohia, zezenketa-esatari eta ordezkari artistikoa da.[1] 1995ean Las Ventas-eko ate handitik sorbaldan irten zen lehen emakume-toreatzailea izan zen.[2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zezen-giroan hazi zen, Antonio Sánchez banderilariaren alaba zen eta. 1987an, hamabost urte zituela, behi baten aurrean jarri zen La Capea de Talamanca de Jarama (Madril) gune turistikoan, eta, une horretatik aurrera, zezen munduan lan egingo zuela jakin zuen. 1989an Madrilgo Zezen Eskolan hasi zen, eta 1991n jaialdi batean eskola ordezkatu zuen, lehen postua lortuz.

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toreatzailea

1993ko otsailaren 13an Valdemorillon (Madril) pikatzaileekin egin zuen debuta. [3] Urte horretako uztailaren 24an protesta gisa bakarrik jardun zuen Toledon, toreatzaile bakar batek ere ez zuelako berarekin iragarri nahi izan. Bere ibilbidean 200 zekorketa edo nobillada toreatu zituen, jaialdi kopuru handia. 1995eko uztailaren 8an, Las Ventas-eko ate nagusitik atera zen sorbaldan, plaza horretan nobillera gisa aurkeztean, gaueko festa batean, Carmen Lorenzo ganadutegiko zezenekin. Las Ventas-eko ate handitik irteten zen lehen emakume-toreatzailea izan zen.[2] 1995eko irailaren 24an Mexikoko zezen plazan aurkeztu zen, Santa Isabelen zezenekin, Alfonso Ramírez “El Calesa” eta Diego Martín “Rubito” Raquel Martínez toreatzaile tijuanarraren semearekin tartekatuz.[4]

1996ko maiatzaren 25ean Nimesen (Frantzia) hartu zuen alternatiba, Curro Romero aitabitxi eta José María Manzanares lekukoa zirela. 1996an toreatu zuen La Maestranzan Manuel Díaz El Cordobesekin, eta plaza horretan paseotxoa egiten lehena izan zen.[4] Urte horretan, 36 zezenketa egin zituen Mexikon, eta Mexikoko zezen plazan alternatiba berretsi zuen. Miguel Espinosa “Armillita Chico” aitabitxi izan zuen, eta Alejandro Silveti lekukoa.[4] Madrileko Las Ventas-en alternatiba berretsi zuen, 1998ko maiatzaren 12an, Curro Vázquezek eta David Luguillanok. Orduan, Las Ventas-en bere alternatiba berresten zuen lehen emakume toreatzailea izan zen; izan ere, Juana Cruz espainiar toreatzaileak, historiako lehen emakume toreatzaileak, alternatiba hartu zuen Mexikon eta 40ko hamarkadan Amerikan egin zuen ibilbide gehiena, eta Marie Sarak 1994an burtzikari alternatiba berretsi zuen plaza horretan.[5] Bere ibilbidean zehar, 30 korridatan parte hartu zuen Amerikan eta 60tan Espainian, eta Simón Casas izan zuen lehen ordezkari artistikoa eta Alejandro da Silva gero.[6] Trebeki erabili zuen emakumezko toreatzaile izatea bere karrera aditzera emateko. 90eko hamarkadako feminismoaren aitzindaria izan zen Espainian, eta ospe handia lortu zuen. Halaber, adierazi zuen ez zuela kontratu gehiago lortzen lankide batzuek harekin toreatzeari uko egiteagatik, hala nola Jesulín de Ubrique edo Francisco Rivera Ordóñez eskalafoiko liderra urte haietan, arrazoia emakumea izatea zela esanez.[7][8][9] 1999ko urriaren 12an erretiratu zen Las Ventas-eko udazkeneko ferian, denboraldiko zezen azoka garrantzitsuetatik kanpo geratu ondoren.

Zezenketetako esatari, ordezkari artistiko...[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erretiratu ondoren, zezenen munduari lotuta jarraitu zuen zezenketetako esatari gisa Gaztela-Mantxa Televisión eta Canal Toros-en, Emilio Muñozekin batera. Gainera, 2001etik 2004ra Nieves Herrerok RNEn zuzendutako Lo que es la vida saioan laguntzaile jardun zuen. Halaber, abenturazko telerrealitatearen Espedición imposible (2013) saioan parte hartu zuen.[10] Behin baino ez zen agertu berriro argidun jantziarekin Cuencan, ongintzarako, 2016ko abuztuaren 20an, Enrique Ponce eta El Julirekin tartekatuz.[11] 2021ean zezen arloko ordezkari artistikoa jarduera izan zuen ardatz, besteak beste, Antonio Ferreraren karrera gidatu zuen.[12]

Bizitza pribatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2000ko ekainaren 2an Alejandro da Silva banderilari portugaldarrarekin ezkondu zen. Bi umeren ama da.[13]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Cristina Sánchez se volverá a vestir de luces esta temporada. 7 de febrero de 2006.
  2. ↑ a b Martínez, Emilio. (1995-07-08). Cristina abre la puerta grande. ISSN 1134-6582..
  3. ↑ Cristina Sánchez de Pablos. Portal Taurino 17 de mayo de 2015.
  4. ↑ a b c En Octubre de 1999, se retiró de los ruedos Cristina Sánchez. 2022-10-18.
  5. ↑ Carmen Calvo y Cristina Sánchez, primer mano a mano entre dos mujeres. ABC 17 de noviembre de 2017.
  6. ↑ Martínez, Luis. (1 de octubre de 1999). Juan Bautista confirma la alternativa en la Feria de Otoño, que empieza hoy. ISSN 1134-6582..
  7. ↑ Matínez, Luis. (21 de mayo de 1999). Cristina Sánchez acusa de machismo a sus compañeros de profesión. ISSN 1134-6582..
  8. ↑ Cristina Sánchez deja el toreo tras sufrir el rechazo de sus compañeros. El País 20 de mayo de 1999.
  9. ↑ Santos, Raquel. (1996-05-26). Va por Cristina. ISSN 1134-6582..
  10. ↑ La 'Expedición imposible' de los famosos. 23 de enero de 2013.
  11. ↑ Digna reaparición de Cristina Sánchez en Cuenca por una causa solidaria. El País 21 de agosto de 2016.
  12. ↑ Fernández-Caballero, Javier. (2021-11-22). «Cristina Sánchez deja el canal Toros de Movistar» Cultoro.es.
  13. ↑ Corazón taurino. .

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Cristina_Sánchez&oldid=9461389"(e)tik eskuratuta