Desira-gogoeta
Desira-gogoeta (ingelesez: wishful thinking) sinesmenak sortzeko eta erabakiak hartzeko imajinaziora jotzeko ilusioa da, eta ez ebidentziara, arrazionaltasunera edo errealitatera jotzea.[1] Sinesmenaren eta desioaren arteko gatazkak ebaztearen ondorioa da. Ikerketek erakutsi dutenez, zirkunstantziak berdinak badira, subjektuek emaitza positiboak negatiboak baino probableagoak direla aurreikusiko dute — berreste alderako isuria —. Hala ere, beste ikerketek, egoera jakin batzuetan, mehatxuak areagotzen direnean adibidez, alderantzizko fenomenoa gertatzen dela diote.[2]
Psikologo batzuek uste dute pentsamendu positiboak eragin positiboa izan dezakeela portaeran eta, hala, emaitza hobeak sor ditzakeela. Horri "Pigmalion efektua" deitzen zaio.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Bastardi, A.; Uhlmann, E. L.; Ross, L.. (2011). «Wishful Thinking: Belief, Desire, and the Motivated Evaluation of Scientific Evidence» Psychological Science 22 (6): 731–732. doi:. PMID 21515736..
- ↑ Dunning, D.; Balcetis, E.. (2013). «Wishful Seeing: How Preferences Shape Visual Perception» Current Directions in Psychological Science 22: 33–37. doi:..
- ↑ Rosenthal, Robert; Jacobson, Lenore. (1992). Pygmalion in the classroom : teacher expectation and pupils' intellectual development. Bancyfelin, Carmarthen: Crown House Pub. ISBN 978-1904424062..
|
Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |