Ehorztoki

Wikipedia, Entziklopedia askea
Madrilgo hilerri zibilaren ikuspegia.

Ehorztokia hila ehorzten den lekua da. Kultura askotan hau hilobi bat da, baina beste askotan ez da zulorik egiten eta etxe edo tenplu moduko bat eraikitzen da hildakoa gordetzeko.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzinako kultura askotan hilak etxean ehorzten zituzten, eta hilobiak ohitura horren arabera etxeen antzera eraikitzen zituzten (txabola biribilak, hildakoaren tresnak, arropak… eta guzti, hilak heriotzaz beste aldeko bizitzan erabil zitzan). Geroago harrizko hilobi handiak egin zituzten, baina oraindik ere etxe itxura zutela. Arkeologia ikerketetarako laguntza handia izan dira hilobiak. Erreginen hilobietan, tresnez gainera, zerbitzariak ere ehorzten zituzten, heriotzaz beste aldeko bizitzan ere erreginen zerbitzari izan zitezen. Kultura askotan hilobiekin batera hilen omenezko monumentuak eraikitzen ziren; Erdi Aroko kristauek zeruko etxetzat hartzen zuten hilobia (uste horrek Erromako katakonbetan izan zuen hasiera), eta elizetan, komentuetan eta baselizetan garai horretako eta geroagoko hilobi ugari dago. Errenazimentuaz geroztik sartaldean ia erabat galdu zen hilobia etxetzat hartzeko ideia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]