Emma Parmee

Wikipedia, Entziklopedia askea
Emma Parmee

Bizitza
Jaiotza1965eko uztailaren 23a (58 urte)
Herrialdea Erresuma Batua
Hezkuntza
HeziketaOxfordeko Unibertsitatea
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakkimikaria eta asmatzailea
Jasotako sariak

Emma Parmee britainiar kimikari eta ikerlaria da, droga patente ugarien asmatzailea. Sitagliptiaren garapenean ikertzaile nagusia izan zen eta 2007an Thomas Alva Edison Patente saria eta Chemical Industry Society elkartearen Gordon E Moore domina jaso zituen 2009an, egindako ekarpenengatik. [1]

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emma Rachel Parmee Erresuma Batuan jaio zen. Kimikako lizentziatura eta doktoretza Oxfordeko Unibertsitatean egin zituen. Tesia 1990an amaitu eta IAIEeko doktoretza ondoko beka bat lortu zuen. Estatu Batuetara joan zen doktoretza ondoko lana burutzeko Saturo Masamune-rekin Massachusetts Institute of Technology-n, aldol erreakzioen sintesi asimetrikoaren katalizatzaileak aztertuz. 1992an amaitu zuen doktoretza ondorengo ikerketa eta urte berean Merck & Co-n sartu zen Rahway-n (New Jersey), beraien ikerketa laborategian lan egitera.[1]

2006an, ikertzaile nagusietako bat izan zen dipeptidil peptidasa-4 inhibitzaile selektiboaren sitagliptina aurkitu zuenean (Merck-ek Januvia izen komertzialarekin merkaturatua). Droga 2 motako diabetesa tratatzeko erabiltzen da eta glukosa murrizteko onurak eskaintzen ditu aurretik eskuragarri zeuden tratamendu batzuen albo-ondoriorik gabe. Bere parte-hartzea Ikerketako Kontseiluak eta New Jerseyko Garapenak emandako Thomas Alva Edison Patent Award saria jaso zuen. Prix ​​Galien endokrinologiarako 2007an eta 2009ko Gordon E Moore domina jaso zuen Chemical Industry Society-k. 2010ean, Parmee-k Rahway-ren laborategia utzi eta West Point-eko (Pennsylvania) instalazioetara joan zen bizitzera, eta han izan zen aurkikuntza kimikoa egiteko guneko liderra 2013ra arte. Orduan, lehendakariordea elkartua eta esplorazio kimikako burua izendatu zuten. [1]Merck Research Laboratories-eko Early Discovery Council-eko lehendakariordea ere bada. Berrikusitako argitalpenetan agertu diren berrogei artikulu baino gehiago idatzi ditu eta AEBetako hogeita hamar patentetik gora eskatu ditu bere lanetan. Bere senarrarekin, semearekin eta alabarekin bizi da.[1]

Lan hautatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Karim, Sufia; Parmee, Emma R; Thomas, Eric J (mayo de 1991). «Milbemycin synthesis: synthesis of 6β-hydroxy-3,4-dihydromilbemycin E». Tetrahedron Letters 32 (20): 2269-2272. [2]
  • Parmee, Emma R; Ok, Hyun O; Candelore, Mari R, et. al. (1998). «Discovery of L-755,507: A subnanomolar human β 3 adrenergic receptor agonist». Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters 8 (9): 1107-1112. [3]
  • Parmee, Emma R; Naylor, Elizabeth M; Perkins, Leroy, et. al. (1999). «Human β 3 adrenergic receptor agonists containing cyclic ureidobenzenesulfonamides». Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters 9 (5): 749-754. [4]
  • Parmee, Emma R; Naylor, Elizabeth M; Perkins, Leroy, et. al. (1999). «Human β 3 adrenergic receptor agonists containing cyclic ureidobenzenesulfonamides». Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters 9 (5): 749-754. [4]
  • Mastracchio, Anthony; Parmee, Emma R; Leiting, Barbara, et. al. (mayo de 2004). «Heterocycle-Fused Cyclohexylglycine Derivatives as Novel Dipeptidyl Peptidase-IV Inhibitors». ChemInform 35 (20). [5]
  • Parmee, Emma R.; Sinharoy, Ranabir; Xu, Feng; Givand, Jeffrey C.; Rosen, Lawrence A. (2012). «Discovery and Development of the DPP-4 Inhibitor Januvia™ (Sita-Gliptin)». Case Studies in Modern Drug Discovery and Development.[6]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c d (Gaztelaniaz) Emma Parmee. 2020-05-07 (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).
  2. (Ingelesez) Karim, Sufia; Parmee, Emma R.; Thomas, Eric J.. (1991-05-XX). «Milbemycin synthesis: synthesis of 6β-hydroxy-3,4-dihydromilbemycin E» Tetrahedron Letters 32 (20): 2269–2272.  doi:10.1016/S0040-4039(00)79699-7. (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).
  3. (Ingelesez) Parmee, Emma R.; Ok, Hyun O.; Candelore, Mari R.; Tota, Laurie; Deng, Liping; Strader, Catherine D.; Wyvratt, Matthew J.; Fisher, Michael H. et al.. (1998-05-XX). «Discovery of L-755,507: A subnanomolar human β3 adrenergic receptor agonist» Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters 8 (9): 1107–1112.  doi:10.1016/S0960-894X(98)00170-X. (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).
  4. a b (Ingelesez) Parmee, Emma R.; Naylor, Elizabeth M.; Perkins, Leroy; Colandrea, Vincent J.; Ok, Hyun O.; Candelore, Mari R.; Cascieri, Margaret A.; Deng, Liping et al.. (1999-03-XX). «Human β3 adrenergic receptor agonists containing cyclic ureidobenzenesulfonamides» Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters 9 (5): 749–754.  doi:10.1016/S0960-894X(99)00073-6. (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).
  5. (Ingelesez) Mastracchio, Anthony; Parmee, Emma R.; Leiting, Barbara; Marsilio, Frank; Patel, Reshma; Thornberry, Nancy A.; Weber, Ann E.; Edmondson, Scott D.. (2004-05-18). «Heterocycle-Fused Cyclohexylglycine Derivatives as Novel Dipeptidyl Peptidase-IV Inhibitors.» ChemInform 35 (20)  doi:10.1002/chin.200420183. ISSN 0931-7597. (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).
  6. Parmee, Emma R.; Sinharoy, Ranabir; Xu, Feng; Givand, Jeffrey C.; Rosen, Lawrence A.. (2012-05-21). Huang, Xianhai ed. «Discovery and Development Of The DPP-4 Inhibitor Januvia™ (Sita-Gliptin)» Case Studies in Modern Drug Discovery and Development (John Wiley & Sons, Inc.): 10–44.  doi:10.1002/9781118219683.ch2.. ISBN 978-1-118-21968-3. (Noiz kontsultatua: 2021-05-11).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]