Euri-makila

Wikipedia, Entziklopedia askea
Euri-makila
Deskribapena
Motaconcussion idiophone (en) Itzuli
Hornbostel-Sachs sailkapena112.13+133.1

Euri-makila harri-koskor txikiz, arrozez, babarrun lehorrez edo beste gai pikortsuz betetako hodi luze eta hutsa da, bere barneko gainazalean helize itxuran jarrita dauden orratz edo arantza txikiak dituena. Makila altxatzen denean, harri-koskorrak tutuaren beste muturrera erortzen dira, barneko irtenguneetatik errebotatuz, euria gogorarazten duen soinua sortzeko. Euri-makila maputxeek asmatu zutela uste da eta euri-ekaitzak eragin ditzakeen ustean jokatzen zen. Txileko kostaldean ere aurkitu zen, inkek egina ote zen ziur ez dagoen arren. Eulychnia acida eta Echinopsis pachanoi bezalako kaktus-espezieetako edozeinetatik egin ohi dira. Kaktusak, hutsik daudenak, eguzkitan lehortzen dira. Arantzak kentzen dira, gero kaktusera sartzen dira iltzeak bezala. Euri-makilaren barruan harritxoak edo beste objektu txiki batzuk jartzen dira, eta muturrak zigilatzen dira. Ura erortzen ari den soinua egiten da euri-makilaren norabidea posizio bertikal batera aldatzen denean.

Asiako hego-ekialdean, Australian eta Afrikan ere aurki daitezke antzeko tresnak, non maiz kaktus lehorrak baino banbua erabiliz egin ohi baita.

Euri-makilak etxeko material arruntekin ere egin daitezke, adibidez, kaktusaren ordez paperezko eskuoihalen erroiluak, eta iltzeak edo zotzak arantzen ordez, eta sarritan saltzen dira Latinoamerikako eta Estatu Batuetako hego-mendebaldeko tokiak (Espainiako eta Mexikoko eragin kulturalaren historia du) bisitatzen dituzten turistei.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]