Ezjakintasun
(«Ezjakite» orritik birbideratua)
Ezjakintasuna edo ezjakitea ezjakina denaren nolakotasuna da. Ezjakina irakaskuntzarik hartu ez duena; zerbaiti buruz ezer gutxi dakiena da.[1] Hainbat zentzutan uler daiteke, dagokion tradizioaren arabera: mendebaldekoa edo ekialdekoa. Hinduismoaren eta budismoaren arabera, ezjakitea abidyā edo moha deitzen da, eta sufrimenduaren kausen katearen lehen etapa da (duhkha), baita karmaren hiru pozoietako -ezjakintasuna, desira eta higuina- bat ere. Mendebaldeko filosofian, agnotologiak aztertzen du eta bi mota bereizten dira:
- Ezjakintasun jakintsua, "jakiterik ez dagoela dakiena".
- Ezjakintasun sakona, "jakiterik ez dagoen ezjakintasuna" edo lañotasuna.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskaltzaindia. Ezjakin. in: Euskaltzaindiaren Hiztegia..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Artikulu hau filosofiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |