Fakir

Wikipedia, Entziklopedia askea
Fakir bat, Benares, 1907.

Fakir (arabieraz: فقیر‎, pobre, faqr; arabieraz: فقر‎, "pobrezia" hitzetik ekarria[1]) Indian, gauza miragarriak egiteko ahalmenak dituen gizon santua da. Gai izaten da kalte eta minik hartu gabe sutan ibiltzeko, bere buruari zauriak eragiteko, edo arnasarik hartu gabe denbora luzez egoteko. Jatorriz derbitxe eskalea zen, baina geroztik Indiako साधु (sadhu) edo gizon santua adierazteko erabili da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Meher Baba. (1955). God Speaks. (2. argitaraldia) Dodd Meade, 305 or..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]