Fluxu magnetiko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Fluxu magnetikoa eremu magnetikoarekiko perpendikular den azal batetik igarotzen diren indar-lerroen kopurua da[1], eremu magnetikoaren neurketa egiteko balio duena. Eremu magnetikoaren eta eremuarekiko azalera perpendikularraren arteko biderkadura da. Matematikoki, honela adierazten da:

Φ fluxu magnetikoa da; B, eremu magnetikoa; eta S, azaleraren azalera.

Fluxu magnetikoa garrantzitsua da fisikan eta ingeniaritzan, hainbat aplikaziotan erabiltzen baita, hala nola energia elektrikoa sortzeko eta eremu magnetikoak neurtzeko.

Kalkulua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Fluxuaren kalkulua gauzatzeko, gainazala  azalera elementala eta  bektore normal edo karakteristikoa duten infinitu gainazaletan zatituko dugu. Zati horietako bakoitza zeharkatzen duen fluxu magnetikoa honela adieraz dezakegu:

Azalera batean zeharreko fluxu magnetikoa

Eremu magnetikoaren eta azaleraren normalaren artean sortzen den angeluari deitzen bazaio, adierazpena horrela geratuko litzateke:

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Fluxu magnetiko zthiztegia.elhuyar.org

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.