Garaiera gaitz
| Garaiera gaitza | |
|---|---|
| |
| Deskribapena | |
| Mota | Altitude sickness (en)  |
| Espezialitatea | larrialdietako medikuntza |
| Sintoma(k) | garuneko edema |
| Identifikatzaileak | |
| GNS-10-MK | T70.2 |
| GNS-9-MK | E902.0 |
| GNS-10 | T70.2 |
| GNS-9 | E902.0 |
| DiseasesDB | 8375 29615 |
| MedlinePlus | 000133 |
| eMedicine | med/3225 |
| MeSH | D000532D000532 |
Garaiera gaitza gorputzak garaierarengatik hartzen duen oxigeno kantitate eskasera egokitzeko eta moldatzeko zailtasunak dituenean gertatzen da[1].
Altura muga[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2.500 metrotik gorako garaieran gaitza antzematen daiteke. Bertatik gora egin ahala txikiagoa da oxigeno kantitatea. Esaterako, 5.000 metrotan itsas mailako oxigeno kantitate erdia dago. 8.000 metrotik gorako garaieran, itsas-mailan baino %70 gutxiago dago O2 kopurua[1].
Sintomak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gaitzak sortzen dituen ohiko sintomak hauek dira[1]:
- Buruko mina
- Arnas estua
- Goragalea
- Itolarria
- Mugimenduak koordinatzeko zailtasunak
- Digestio arazoak
Garaiera gaitzak sor ditzakeen arazoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Buruko eta biriketako edemak dira sor daitezkeen arazo larrienak, eta garaiera gaitza izaten da arazo horietara iristeko lehenengo urratsa[1].
Sendabidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Garaiera gaitza dagoenean, ahalik eta azkarren garaieraz jaisten hastea ezinbestekoa da[1].
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q624497
Multimedia: Acute mountain sickness