Gehiagotasun-konplexu

Wikipedia, Entziklopedia askea
Gehiagotasun-konplexu
Deskribapena
Motagrandiosity (en) Itzuli
Identifikatzaileak

Psikologia eta psikoanalisiaren eremuan, gehiagotasun-konplexua edo gehiagotasunezko konplexua[1] mekanismo inkontziente bat da, zeinean gizabanakoen gutxiagotasun-sentimenduak konpentsatzen saiatzen diren, nabarmentzen diren ezaugarriak nabarmenduz. Pertsona bakoitzak alderdi positiboak eta negatiboak dituela pentsatzea logikoa da. Ziur aski, izakiaren alderdi negatiboak alde batera uzten ditu psikisak, positiboekin bakarrik itsutzeko. Terminoa Alfred Adlerrek sortu zuen.

Gehiagotasun-konplexuaren erakustaldia, oro har, besteekiko gutxiagotasun-sentimenduetara hedatzen da. Konplexu horren arazo ohikoena da gizarte-taldeetatik "baztertuta" sentitzea, gainerako pertsonen ezaugarri berak ez izateagatik. Gainerako pertsonen kasuan, horrelako konplexuak dituen pertsona batekin egotean, pentsa daiteke harroak direla edo alderdi hutsalengatik nabarmendu nahi direla.

Mekanismo horrekin lotutako jokabideak honako hauek izan ditzake barnean: norberaren balioari eta trebetasunei buruzko gehiegizko iritzi positiboa, norberaren eta besteen lorpenei buruzko itxaropen oso altuak eta ez oso errealistak, harrokeria, arreta erakartzeko nolabaiteko beharra (hainbat modutan adierazita), harrotasuna, sentimentalismoa eta zauritua izateko erraztasuna, besteen iritziak baztertzeko joera (batzuetan oinarri arrazionalekin), snob portaera, besteak beste.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2005]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Psikologia Artikulu hau psikologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.