Geografoa

Geografoa; (De geograaf)
Jatorria
Sortzailea(k)	Jan Vermeer
Sorrera-urtea	1668
Izenburua	De Geograaf, Der Geograf eta The Geographer
Mugimendua	Herbehereetako margolaritzaren Urrezko Aroa
Ezaugarriak
Materiala(k)	olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak	51,6 () × 53 () × 45,4 () × 46,6 () cm ;
Genero artistikoa	erretratua eta genero-artea
Egile-eskubideak	jabetza publiko
Deskribapena
Iconclass	49C32(+11), 25A911(divider), 41A2, 25A, 49C(+1), 49D5111, 41A3321, 49I(+1) eta 25A13
Kokapena
Lekua	Städel Museoa ; Villa San Donato (en)
Bilduma	Städel Museoa eta Demidov collection (en)
Inbentarioa	1149
Jabea	Städel Museoa, Adriaen Paets I (en) , Adriaen Paets II (en) , Hendrick Sorgh (en) , Jan Danser Nijman (en) , Isaac Pereire (en) , Maximilien Édouard Kann (en) , Pavel Pavlovich Demidov, 2nd Prince of San Donato (en) eta Charles Sedelmeyer (en)
Argumentu nagusia	interior view (en)
Historia
Erakusketak	Vermeer and the Masters of Genre Painting. Inspiration and Rivalry. (en) ; The public and the private in the age of Vermeer (en) ; Vermeer (en)

Geografoa (nederlanderaz: De geograaf), XVII. mendean, 1669 inguruan, Jan Vermeer margolari herbeheretarrek egindako olio-pintura da. Data hori margolanean agertzen, orman idatzita (MDCLXVIIII),^[1] baina ez da seguru data erreala denik. Gaur egun Frankfurt am Maingo Städel Museoan ikus daiteke. Kuriosidade bezala zera aipatu daitekeː Vermeerren obran bakarrik hiru daude sinatuta eta dataz adierazita, hau eta beste biː Astronomoa eta Estalgilea.^[2]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irudiko geografoa, garaian intelektualen artean modan zegoen japoniar estilo tunika batez jantzita, ikerketa zientifikoan murgilduta dago. Bere jarrerak −mapen, gutunak, liburuak eta Lurraren globoaz inguratuta− aktibitatea adierazten du. Eskuineko eskuaz konpas bat heltzen du. Margolariak ikerlaria leihotik begira harrapatu du, pentsatzen egongo balitz bezala. Leihotik sartzen den argia eszena osoa argitzen du baina batez ere geografoaren aurpegia. Inspirazioaren sinboloa izan daiteke.^[3]

Teknika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolan honek Vermeerrek optika nola kontrolatzen zuen ondo asko erakusten du. Hori, batez ere, bi elementuetan ikus daitekeː perspektibaren erabileraz eta argi-ilunen erabileraz. Esaterako, oso polita da leihotik sartzen den argiak ormetan marrazten dituen marrak. ^[4]