Gillotina (papera mozteko)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Papera mozteko gillotina.

Papera mozteko gillotina bulegoetan, eskoletan eta inprimatze lantegietan erabiltzen den tresna da. Hau erabiliz eta tamainuaren arabera paper mordoak moz daitezke.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Papera mozteko gillotinen lehenengo patenteak Guillaume Massiquot 1844an eta 1852an por Guillaume Massiquot. Dena dela, 1830tik erabiltzen ari ziren, Thirault-ek gainalde baten gainean mozteko aizto finkoa sortu zuenean. XIX. mendean lantegi desberdineak hasierako asmakizunari hobekuntzak egin zizioten, besteak beste, Ameriketako Estatu Batuetako Oswego and Seybold, Alemaniako Fomm and Krause de Alemania eta Ingalaterrako Furnival lantegia.[2]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tamainu desberdinak markatuta egoten dira.

Papera mozteko gillotinek oso tamainu desberdinetan komerazializatzen dira, 30 zm-tik 85 zm-ra. Zabaleran koadrikula bat marraztua eta erregela bat izaten dute. Gillotina gehienek, tresna hauek erabiltzeko unean istripuak saihesteko, erabiltzailearen behatzak babesteko sistemak izaten dituzte. Dena dela, arreta handia eskatzen du.

Industria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Paperaren industria handian paper eta kartoi multzo handiak mozteko makina handiak erabiltzen dira. Makina horiek mozteko bertikalki gora eta behera higitzen diren xaflak erabiltzen dituzte. Alemaniako Polar lantegiak, adibidez, 430 zentimetroko orri-multzoak ebakitzen ditu.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]