Globo aerostatikoa 1900eko Udako Olinpiar Jokoetan

Wikipedia, Entziklopedia askea
Globo aerostatikoa 1900eko Udako Olinpiar Jokoetan
Irudia
MotaOlympic demonstration sport competition (en) Itzuli
Honen parte da1900eko Udako Olinpiar Jokoak
Data1900
KokalekuVincennes

Globo aerostatikoa gasezko globoak erabiliz (hau da, motorrik gabe) 1900eko Udako Olinpiar Jokoetan kiroletako bat izan zen[1]. Henry de La Vaulx aeronautikan aitzindariak munduko bi errekor ezarri zituen, bai distantzian bai hegaldiaren iraupenean.

1900eko Udako Olinpiar Jokoetan izan ziren diziplina gehienek atzera begirako onarpena dute, baldin eta irizpide argiak bazituzten: amateurrak soilik, nazio guztiei eta lehiakide guztiei irekiak[2]. Globo aerostatikoak irizpideak betetzen bazituen ere, ez du onarpen ofizialik kirol olinpiko gisa[3].

Lehiaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehiaketak 15 egunez egin ziren, ekainaren 17tik urriaren 9ra, eta ekitaldi garrantzitsua izan zen erakusketan. Programak kategoria hauek zituen: hegaldiaren iraupena, distantzia maximoa, altitude maximoa eta distantzia minimoa (aurrez zehaztutako puntu batetik ahalik eta gertuen lurreratzea zen helburua). 46 pilotuk, frantziar guztiek, guztira 156 hegaldi egin zituzten 48 globo desberdinekin; bidaiariak barne, pilotuari lagun ziezaioketenak, 326 pertsonak (emakume batzuk barne) parte hartu zuten lehiaketetan. Globoak bolumen desberdinetakoak ziren eta, txapelketa gehienetan, lastatu egin ziren goranzko indar baliokidea sortzeko[4].

Ekainaren 17an eta abuztuaren 26an ekaitzak izan ziren, eta horrek arriskuan jarri zituen lehiakideak hegaldiaren iraupenaren kategorian. Emaitzarik onena hirugarren proban lortu zen: globoak ez ziren lastatu; Jacques Balsanek lurra hartu zuen Bruselatik gertu, 35 ordu baino gehiago egin ondoren. Balsanek ere irabazi zuen altitude-lehiaketa, irailaren 23an. Handicapik gabeko lehiaketan 8.417 metroko altuerara iritsi zen.

Doitasun-lehiaketan, ezarritako helburua zuten hiru proba egin ondoren, laugarrenean, lehiakideek beren helburua hauta zezaketen 30 eta 70 kilometro arteko erradioan; azken proba horretan, Henri de la Valettek lortu zuen emaitzarik onena, Senlisetik gertu, Oise departamenduan, aukeratu zuen puntutik 800 metrora lurreratu baitzen.

Henry de La Vaulxek, Poloniako Włocławeketik gertu lurreratu zena, garai hartan Errusiako Inperioaren barruan zegoena, urruneko lehiaketaren irabazle izendatu zuten 1.237 kilometroan kalkulatutako hegaldi batekin. Hori dela eta, domina bat jaso zuen, Frantzia eta Errusiaren arteko aireko lehen bidaia zuzenaren oroigarri. Prusiako Erresuman Pomeranian lur hartu zuen Jacques Balsan bigarrena izan zen 1222 km-ko distantziarekin.

Urriaren 9an, aurreko 14 probetako piloturik onenekin jokatu zen iraupen eta distantziako azken lehiaketa. Henry de la Vaulxek Korostychivetik gertu lurreratu zen, Ukrainan (orduan ere Errusiako Inperiokoa zen). Horrez gain, munduko distantzia- eta iraupen-errekorrak gainditu zituen, 1.925 kilometrokoa eta 35 ordu eta 45 minutukoa.

Iraupen eta distantzia lehiaketaren amaierako emaitza.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Olympic Games Medallists - Other Sports» www.gbrathletics.com (Noiz kontsultatua: 2023-09-08).
  2. (Ingelesez) Mallon, Bill. (2009-02-24). The 1900 Olympic Games: Results for All Competitors in All Events, with Commentary. McFarland ISBN 978-0-7864-4064-1. (Noiz kontsultatua: 2023-09-08).
  3. Lennartz, Karl; Teutenberg, Walter. (1995). II. Olympische Spiele 1900 in Paris: Darstellung und Quellen. Agon-Sportverl ISBN 978-3-928562-20-1. (Noiz kontsultatua: 2023-09-08).
  4. Drevon, André. (2000). Les jeux olympiques oubliés, Paris 1900. CNRS éd ISBN 978-2-271-05838-6. (Noiz kontsultatua: 2023-09-08).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]