Gloria Leyland

Gloria Leyland
Bizitza
Herrialdea	Argentina
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania; suediera
Jarduerak
Jarduerak	Esataria, aurkezlea, aktorea, dantzaria eta irakaslea

Gloria Leyland (Buenos Aires, Argentina, XX. mendea - ) argentinar esataria, aurkezlea, zinemako, antzerkiko eta telebistako aktorea eta Argentinako tango dantzari eta irakaslea da.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zineman sartu-irten nabarmena izan zuen Mi Buenos Aires querido (1961) filmean, Enzo Viena, María Luisa Robledo, Gilda Lousek eta Mario Fortunarekin; El octavo infierno, cárcel de mujeres (1964), Lenonardo Favio eta Rosita Quintanarekin; Orden de matar (1965) eta Los debutantes del amor (1969) Enzo Viena eta Amelia Bencerekin. Besteak beste zuzendari ospetsu hauexekin egin zuen lan: Francisco Mugica, René Mugica, Román Viñoly Barreto, Leo Fleider eta David Stivelen.^[1]

Bere irudi sentsualari esker, telebistan ospetsu egin zen 1950eko hamarkadaren erdialdean, La Familia GESA saioko staffean sartu zen, Dringue Farías, Guillermo Brizuela Méndez, Tato Bores, Virginia Luque eta Nelly Princerekin batera.^[2] Gero, hainbat ziklo eta fikziotan parte hartu zuen, hala nola Depósito de la alegría (1959) Orlando Marconi, Burbuja (1967), Ella y el amor Floren Delbenerekin eta Gran teatro universal (1970).^[3]

Antzerkian, besteak beste, lan hauexek egin zituen: La novia de Borges, Los derechos de la mujer, Mi marido es un peligro, Boeing boeing, El profesor, La sexy y el inocente^[4] eta Las minas del tango.

1977aren amaieran, garai hartako erregimenak jazarpen politikoa egin ondoren, Malmö-ra joan zen, Suediara.

Tango irakaslea eta esataria ere izan zen, eta, 2014. urtean, Aktore Interpretatzaileak Kudeatzeko Argentinako Elkartearen (SAGAI) sari bat jaso zuen, 80 urtetik gorako ikus-entzunezko artistak omentzeko egindako ekitaldi batean.^[5]

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1971: Bajo el signo de la patria
1970: Pasión dominguera
1970: Los herederos
1969: Los debutantes en el amor
1965: Una excursión a los indios ranqueles
1965: Orden de matar como Bárbara
1964: El octavo infierno, cárcel de mujeres como Nelly
1961: Mi Buenos Aires querido

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1970: Gran teatro universal
1969: Ella y el amor
1967: Burbuja.
1959: Almacén de la alegría ( edo Almacén de las sonrisas "La familia")
1959/1960: La familia GESA

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1962: La sexy y el inocente/ Sexya eta errugabea, Manuel De Sabattini- Ámbar La Fox konpainiarekin.
1966: Mi mujer, su perro... y yo/ Nire emaztea , bere txakurra eta ni... Paul Franken eskutik, Rosarioko Olimpo antzokian, Hilda Rey, Ricardo Passano, Jaime Redondo, Teresa Serrador.^[6]
1970: Boeing boeing, Ernesto Bianco, María Esther Gamas, Silvina Rada, Jorge Salcedo eta Enzo Vienarekin batera.
1971: El profesor sexo/ Sexu-irakaslea, Homero Cárpena zuzendari zuela, eta Antonio Luisi, Rodolfo Machado eta Elvira Porcelen emanaldiak
1990: La novia de Borges/ Borgesen neska-laguna, Omar Pérez Santiagoren lan baten egokitzapen suediarra, non Leonor Acevedo Suárez, Jorge Luis Borgesen amaren rola egin zuen.
2020: Tango-meatzeak

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2014. urtean Aktore Interpretatzaileak Kudeatzeko Argentinako Elkartearen (SAGAI) sari bat jaso zuen, 80 urtetik gorako ikus-entzunezko artistak omentzeko egindako ekitaldi batean.^[5]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q106514759

[1] Ficha Imdb: Gloria Leyland. .

[2] Gloria Leyland, Rafael Kohanoff y Macaya Márquez, tres símbolos del "envejecimiento activo". .^{[Betiko hautsitako esteka]}

[3] Ficha nuestrosactores: Gloria Leyland. .

[4] Ficha alternativateatral: Gloria Leyland. .

[:0-5] Un actor de 95 años reclama trabajo para los mayores. .

[6] Salvan otra vez los intérpretes una comedia de escasos méritos^{[Betiko hautsitako esteka]}. Acceso 7-7-2013

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]