Edukira joan

Haur bakarraren politika

Wikipedia, Entziklopedia askea
"Mesedez, herrialdearen onerako, erabili metodo antisorgailuak" . (goian) Jiangxi probintziako Nanchang (Dean Jiujiang Xian) aldirietan familia plangintza edo biztanleria kontrolatzeko politika sustatzen duen kartela. Biztanleriaren gaineko kontrola eta haur bakarreko politika, Txinako Herri Errepublikaren gainpopulazioa ekiditeko oinarrizko neurrietako bat izan zen.

Haur bakarraren politika Txinako populazio-hazkundea kontrolatzeko neurri bat izan zen, 1979-2015 artean egon zena indarrean. Populazioaren gehiegizko hazkundea edo gainpopulazioa murriztea zuen xede eta horretarako jaiotza-tasaren gainean kontrol erradikal bat ezarri zuen. Txina munduko herrialderik populatuena izan zen XX. mende osoan zehar eta XXI. mendearen lehen bi hamarkadetan, munduko populazioaren bostena inguru bizi zela bertan.[1] [2] 1.435 milioi biztanle ditu gaur egun.[3]

Txinako gobernuak 1979an aurkeztu zuen politika Txinaren gizarte eta ingurumen arazoak arintzeko. [4] Politika polemikoa izan da bai Txinan eta baita atzerrian ere, planteatzen dituen arazoengatik; aplikatu den moduagatik (pertsona batzuentzat zorrotzegi), eta ondorio ekonomiko eta sozial negatiboen inguruko kezkengatik. Hala ere, Txinako Bankuko Ikerketa Zentroak egindako azken inkestek erakutsi dute biztanleriaren %75 inguruk babesten duela politika. [5]

2008ko otsailean, Txinako gobernuko funtzionarioak, Wu Jianmin-ek, senpai politika berriro aztertuko zela esan zuen. [6] [7]

Politika probintzia mailan ezarri zen, diru-sarreren gaineko isunak, familiak egin beharreko ordainketak eta beste bitarteko batzuen bidez. 2013ko azaroan, Txinako Alderdi Komunistaren 18. Batzorde Zentralaren (PCCh) hirugarren osoko bilkuran, aitak edo amak anai-arrebarik ez zuten bikoteei bi seme-alaba izatea baimentzeko erabakia hartu zen. Neurri honek seme bakarraren politika polemikoa aldatu zuen. [8]

2015eko urrian, Txinak politika hori bertan behera utzi zuen, baina bikoteko bi seme-alabaren muga mantendu zuen. Politika berriaren ezarpena mailakatua izan zen; bigarren seme-alaba izan nahi zuten bikoteek eskaera prozesu sinplifikatu bat jarraitu zuten . [9]

Jaiotze tasa bakarrik pixka bat bakarrik hasi zenez, 2021eko maiatzan gobernuak hiru seme-alaba izateko baimena eman zuen. Azkenean ume gutxiegi jaiotzen zirela ikusita Txinako Gobernua demografiagatik ardutatu zen eta 2021eko uztailan umeak izateko mugak bertan behera geratu ziren.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ .
  2. ↑ China y el hijo único. Julio Pérez Díaz, La política de control demográfico más famosa del mundo: China y el hijo único, en Apuntes de demografía
  3. ↑ (Ingelesez) World Population Prospects 2022, Online Edition [File: Compact (most used: estimates and medium projections). . United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division, population.un.org (kontsulta data: 2024-2-6).
  4. ↑ [Pascal Rocha da Silva, La politique de l'enfant unique en République Populaire de Chine, 2006, Université de Genève, p. 22-28., cf. http://www.sinoptic.ch/textes/recherche/2006/200608_Rocha.Pascal_memoire.pdf
  5. ↑ .
  6. ↑ The Associated Press: China Mulls Change to One-Child Policy
  7. ↑ "China Sticking With One-Child Policy." The New York Times, March 11, 2008. http://www.nytimes.com/2008/03/11/world/asia/11china.html
  8. ↑ [http://internacional.elpais.com/internacional/2013/11/15/actualidad/1384542011_576997.html Dos descendientes en vez de uno. La ley del hijo único ha evitado 400 millones de nacimientos y ha propiciado abortos selectivos y abandono de niñas], El País, 15/11/2013
  9. ↑ .

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Haur_bakarraren_politika&oldid=9913177"(e)tik eskuratuta