Herria eta hizkuntza

Herria eta hizkuntza Xalbador bertsolariaren bertso sorta bat da. Bere gaia euskara, euskaldunak eta Euskal Herriaren egoera da. Bertso hauen bertsiorik ezagun edo entzunena Mikel Laboak abestutakoa da.

Hitzak

«

Iragan egun batez, ostatu batean bi lagun ari ziren ez ta bai betean; biak ziren euskaldun zintzoak ustean, hala ere ezin adi elgarren artean; entzuten egona naiz umore tristean. Ez dut osorik hartu baten parabola, erdaraz mintza baitzen, berak jakin nola: gure herri maiteaz zuela axola, hau, bere gain baharra, bertzen men dagola, "Gora Euskal Herria", frantsesez ziola. Bertzea oldartu zen euskara garbian: "Gure hizkuntza ez da galduko agian! Hori dugu berexik guk Euskal Herrian, Gainerakotan gaude bertzen negurrian; frantses eginak gira joan den aspaldian!" Bi gizon horietan, zugaitz onekoa batek ondoa zuen, bertzeak ostoa; gauza arraro hori ez dut gustokoa, mendian bizi arren, dut ikustekoa gaztainaren aldaxkez jantzirik pagoa. Bat herria goratzen arrotz baten gisa, arrotz nahiak berriz herriaren hitza; gureak ja egin du, gaiten garbi mintza, laino pean bezala galduak gabiltza, ez daizke bi nagusi batean zerbiltza! Elgarri direlakotz bi gizon jazarri, gauza bat bera dute bi pusketan zarri; erakatxi nahi ditut nik puskak elgarri, gure hizkuntza eta gure Euskal-herri. Konparatzen baitut izaite bateri. Anai-arrebak, entzun ene aho-otsa: izaite bat ez daike hezur hutsez osa; herria da gorputza, hizkuntza bihotza; bertzetik berextean bitarik bakotxa, izaite horrendako segurra hil hotza. Batzuk herriaz oroit, euskaraz ahantzi bertzek euskara maite, herria gaitzetsi; hizkuntza ta herria berex ez doatzi, berek nahi daukute konpreniarazi bata bertzea gabe ez daizkela bizi.

»

Abestia entzungai

• Mikel Laboaren Herria eta hizkuntza bertsoen bertsioa entzungai

Kanpo estekak

• Xakbadorren Herria eta hizkuntza bertsoen hitzak irakurgai

• Datuak: Q12259087