Immunofluoreszentzia

Immunofluoreszentzia antigenoak edo antigorputzak antzemateko laborategian erabiltzen den teknika bat da. Teknika horretan antigorputzak koloratzaile fluoreszente bati (fluoroforo) lotzen dira; gero, antigorputz horiek antigeno espezifiko bati lotzen direnean multzoak fluoreszentzia hartzen du, fluoreszentziako mikroskopioaren bidez ikus daitekeena ^[1].

Immunofluoreszentzia zuzena eta ez-zuzena izan daiteke. Lehena antigenoak antzemateko erabiltzen da, eta klinikan oso baliotsua da mikrobio batzuk identifikatu ahal izateko (laguntza handikoa da teknika hori mikrobio patogenoa laginean kontzentrazio txikian dagoenean) . Immunofluoreszentzia ez-zuzenak, aldiz, antigorputzak antzemateko erabiltzen da, korapilatsuagoa izanik eta gaixotasun infekziosoak eta autoimmuneak diagnostikatzeko erabiltzen da batez ere.

Immunofluoreszentzia ez-zuzenaren kasuan antigorputz bat antzemateko antigorputz horren aurkako beste antigorputz fluoreszentea erabiltzen da (ikusi irudia)

Mikrobiologia klinikoan lagin biologikoak erabiltzen dira mikrobioak edo gaixotasunak diagnostikatzeko immunofluoreszentziaren bidez.