Joaquina Charro Gómez

Joaquina Charro Gómez
Bizitza
Jaiotza	Montijo, 1912ko irailaren 10a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Montijo, 1938 (25/26 urte)
Heriotza modua	heriotza zigorra: bala zauria
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	etxeko langilea eta sindikalista

Joaquina Charro Gómez (Montijo, Badajoz, 1912ko irailaren 10a-Ibídem, 1938ko abuztuaren 13a) sindikalista errepresaliatua izan zen eta, ondoren, bere ideia errepublikanoengatik fusilatu egin zuten gerra zibilean. La Pasionaria de Montijo deitzen zioten.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Familia apal batean jaio zen, Teodoro Charro Rodríguez ikazkinaren eta María Gómez Morenoren alaba, bederatziren neba-arrebetan zortzigarrena. Berehala utzi zuen eskola, eta etxeko langile gisa hasi zen lanean. Oso gaztea zela, Montijo Herriko Etxean afiliatu zen eta bertako koadro artistikoan parte hartu zuen. Gazte Sozialistek sortutako antzerki taldean. Eskualdeko herrietan aritzen ziren, beren irudikapenekin biztanleak kontzientziatzen saiatuz. Bere jarduera politikoengatik La Pasionaria de Montijo deitzen hasi zen. Bere ekintza gogoangarrienen artean, beste emakume batzuekin batera, beren ileak publikoki moztu zituzten emakumeen eskubideak aldarrikatuz.^[1]

1933an, “La Defensa” langile-zentroaren barruan, Montijoko Emakumeen Langile Elkartea (SOF) sortzen lagundu zuen, langileen defentsa helburu zuena. Meridako María Pino Gómez zuen buru. Elkarteak alfabetatzeko eta kultura orokorreko gau-eskolak antolatu zituen bere afiliatuentzat, analfabetismo-tasa handiak zela eta.^[1]Joaquina Charro gizartearen aitzindari izendatu zuten.^[2]

1936ko abuztuaren 13an, kaskamotz utzi zuten, eta errizino-olio hartzera behartu zuten. 1938an, Villar del Rey eta La Roca de la Sierra artean fusilatu zuten, beste atxilotu batzuekin batera. Haren gorpua ez zen inoiz aurkitu.^[3] Hil aurretik, behin eta berriz bortxatu zuten etxean.'^[4]